Van oud fruit naar vers sap

Ik ben gek op verse sinaasappelsap. Ehm... ik denk dat ik door de generaties boven me al een beetje 'besmet' ben. Mijn opa en oma waren er vroeger al dol op (en persten al-tijd in de ochtend een sapje nog op de ouderwetse manier, zonder stroom. Oja en met een grapefruit erin...), bij ons thuis vroeger deden we het sowieso elk weekend. En dan ging er een flinke hoeveelheid doorheen natuurlijk. 

Peter heeft er niks mee en vindt het al snel te zuur. Hij drinkt het 'als medicijn', zo houdt hij de kinderen voor ;). Nougoed, ook hier gebeurt het weleens dat er wat mandarijnen of sinaasappels naar de achtergrond verschuiven (of eigenlijk; achterin de koelkast/groentela belanden) en voor je het weet is de schil hard, zijn de mandarijnen te droog om op te eten. 

Kijk; 'lege zakken' noemde oma dit. Brr, echt niet lekker meer om te eten (vinden wij dan...)

Maar wist je dat zelfs die sinaasappels met een ingedroogde/bruine/lelijke schil en die 'superdroge' mandarijnen een heerlijk glaasje sap kunnen worden?

Gewoon even snijden (en rot, aangetast fruit kan natuurlijk weg, maar grappig genoeg was die bruine sinaasappel gewoon helemaal fris van binnen, het was echt alleen de schil die zo geworden was):

Hup, op de citruspers (uit sommige mandarijnen komt niet zoveel, uit andere mandarijnen verbazend veel sap)

 En lekker genieten maar:

Heb je nog 2 bruine bananen liggen? Even samen met dit sap in de blender of pureren met de staafmixer en je hebt een heerlijke smoothie. 

Niet weggooien dus die 'vieze mandarijnen' (ajjj, je mag eten niet vies noemen, maar hier zijn ze niet zo netjes als het over dit soort mandarijnen gaat, ik geef het maar eerlijk toe...)

Voor iedereen: Goede feestdagen toegewenst en een voorspoedig 2024!