Pagina's

zaterdag 21 maart 2020

Week 1 - thuisonderwijs

Zo, de eerste week thuisonderwijs zit erop... En ik geef toe; Pfoee, dat was pittig... Voor iedereen die denkt; Joh, je bent leerkracht, je doet dat 'effe' - ik zal je snel uit de droom helpen, doe mij maar een stapeltje (bijna-)pubers, dat ligt me beter dan een een groep 3-leerling, bijna-kleuter en flink zieke dreumes...

Ik mag niet klagen dus zal dat ook niet doen, maar zie het maar als hart onder de riem; Je bent niet alleen. Dussss; als je afgelopen week tegen de muur hebt willen slaan, de deur hebt dichtgeknald, gemopperd, gegild of gedacht 'laat die verplichte vakantie maar snel weer over zijn' - helemaal goed, je bent vast niet de enige ;)... Of lees Rita's blog nog even, zij hamstert elke week :P, hahaha geniale blog waarin veel moeders zich zullen herkennen.

Ach, ik snap ook wel, je moet even je draai vinden, dus ik hoop dat het gaandeweg beter gaat. We hebben maandag op school met een heleboel collega's pakketten ingepakt voor de kinderen, weekplanningen gemaakt, papieren gekopieerd, nouja, het hele pakket wat een heel aantal thuis hebben inmiddels. Normaal denk ik na over 1 (hooguit 2) dag(en), maar 3 weken vooruit denken zorgde wel voor wat hoofdbrekers. Gelukkig is het goed gekomen.

Maandag toen ik op school druk was, heeft Peter het schooltje ingericht... Jochanan wil ook naar school, dus kreeg ook een werkblad en een heus 'bureau'... 

Bij het gebrachte werk zat ook de 'herrie-stopper'. Wat was ze daar blij mee... 

Nog een dagdeel opvang gedaan voor de kinderen op school voor wie dat nodig was, verder de kinderen thuis (van noodopvang wil ik geen gebruik maken i.v.m. de aanbevolen richtlijnen vanuit de overheid) en Peter moet ook thuis werken. Hij heeft gelukkig een eigen kantoor, maar op momenten dat ik weg moest, moest hij aan de keukentafel werken, dat is niet zo handig maarja heel NL kampt hiermee, dat scheelt...
Toen werd Bertian nog flink ziek. Bekend probleem van hem hoor, hij is vaker ziek, maar die half-slapeloze nachten kan ik missen. Overdag met een brullende dreumes reken-instructie staan te geven over splitsen (doe mij maar breuken vermenigvuldigen, want ik heb echt zeer weinig ervaring in groep 3...) en een  'iets zachter, niet zo graaien in die Duplo-bak, ik kan me niet verstaanbaar maken...!' over je schouder tegen de bijna-kleuter: Ik geef het toe; zweet op m'n voorhoofd ;)...

De leerlingen mis ik onwijs, dus maakte ik kaartjes vorige week en heb ik even rondgebracht. Heel leuke reacties teruggekregen ;). Het is dat ik ze zo mis, maar tegen de tijd dat ze weer naar school mogen, zijn ze denk ik lekker verwend thuis met cappuccino bij het huiswerk maken enzo, hahaha 'dat hebben we op school niet, dus het heeft voor- en nadelen...' Geweldig toch, dat soort dingen vind ik dan weer echt heel leuk om te horen...

Of Christilène... Die was compleet overstuur zondagavond toen ze hoorde dat ze niet naar school mocht. Ze heeft zo vreselijk gehuild en vond het echt heel erg. Maandagmiddag werd haar werk bezorgd en ze kon niet wachten om te beginnen. Oeii, ze ging vanaf dinsdag als een dolle, had woensdag haar hele weekplanning al af inclusief een hoop extra werkbladen die ik had geprint en wat dingen waarvan ik wist dat ze die wel extra kon doen uit haar werkboekjes. Ik beloofde meester te vragen of hij extra werk had. 'Mam, als de meester niks heeft moet je zooooooo'n dik werkboekje voor me maken, anders heb ik niks te doen...' (armen een halve meter uit elkaar)

Gelukkig was er nog genoeg werk en ze kreeg een pluswerkboekje van taal. 'Mam, mag ik beginnen?' toen het in huis was. 'Nee joh, ga lekker met de Duplo...' maar nee madammeke wilde taal doen, want ze is gek op taal. Ik stond eten te koken en schetst m'n verbazing 'mam, ik heb het boekje uit...' Huh? En jawel, hele boekje uit... Ik hoop maar niet dat de meester dit leest :P... Officieel is zo'n boekje voor een week of 3 iedere dag wat ofzo... Nougoed, ze had het klaar en ik moest het nakijken...
Ze zat al zo te grinniken hoe verder ik bladerde... Totdat ik het zag:


Ohhh, echt groep 3 humor :P... Dit soort flauwekul komt in groep 8 niet meer voor hoor ;). 'Niet aan de meester laten zien hoor...' en huphup snel de gum erbij en het goede antwoord 'want ik weet natuurlijk wel dat het een sleutel is...' Varkentje...

Begin van de week had ik nog enthousiaste plannen over wat ik allemaal zou doen in de komende 
3 weken. Moestuin compleet inzaaien, taart bakken, vliering opruimen, wat naai- en verstelwerk en nog wat klussen... Inmiddels zijn m'n plannen aangepast naar 'zien dat we overeind blijven...' 

Thuis les geven heb ik niet voor gestudeerd. Je wilt de sfeer goed houden, mama zijn en ook juf tegelijk voor alledrie, juf zijn op afstand en contact houden met de kids (en/of hun ouders), bijles geven op afstand, enz. 

Een zoektocht naar paracetamol zetpillen en alcohol voor een flink ziek kind hielpen niet erg mee, alhoewel het gelukkig gelukt is. Dankbaar dat God voor ons zorgt, ik heb echt gepiekerd hoe ik er nog aan kon komen, maar zo dankbaar dat we het op tijd voor het weekend hadden. 
Nadeel van normaal boodschappen doen. Met 5 zetpillen en 1 cm alcohol in je flesje heb je dan ineens tekort als er in de winkels gehamsterd is :/...

Ik vind het echt gaaf om te zien hoeveel mooie initiatieven ontstaan van mensen die iets voor elkaar doen. Bezorgservice van boodschappen, kaartjes delen, afstandsonderwijs, maar ook bijv. deze estafette in Apeldoorn die ik tegenkwam heb ik echt van genoten. 
Hoe leuk kun je het hebben temidden van de ellende ;)... 
En creatieve ondernemers die weinig tot geen klandizie meer hebben of zelfs dicht moeten en ondertussen supercreatief zijn geworden. Bijv. Hartje Holland gaat ineens broodjes bezorgen zag ik, ohhhh wat spijtig dat ze zo ver weg zitten, want die zijn zoooo lekker... Bij Brownies&Downies kun je cadeaubonnen bestellen en na de crisis komen inwisselen (omdat het voor hun werknemers niet mogelijk is te gaan bezorgen, hoe graag ze het zouden willen).
Vrijdagavond genoot ik van een concert van Hendrik & Hugo via Facebook :). Boffen, want de concerten zijn geregeld óf verder weg óf dichtbij op een avond dat ik niet kan en nu kon ik vanuit de huiskamer meegenieten...

Allerlei lokale initiatieven waarin hulp aangeboden wordt; Jongeren die zich aanbieden om op te passen voor ouders die werken in de cruciale sector, kinderen die de hond uitlaten voor een ander omdat een gezin in thuisquarantaine moet of mensen die kaartjes schrijven naar mensen in een instelling en daarbij hun hond zich laten voorstellen en vanaf die dag dagelijks even hun rondje langs het tehuis lopen en zwaaien naar de bewoners op een redelijk vast tijdstip. Tsja, uiteraard zagen die mensen liever hun familie, maar dit vind ik toch een waardig alternatief in deze 'verbo(n)den' tijd. 

Kerkdiensten die live worden uitgezonden voor iedereen. Bij ons liggen de kleurplaten voor morgen al klaar en we gaan zien hoe het loopt.

Heb je geen printer? De website alleeninkt.nl biedt 50 prints gratis aan voor als je geen printer hebt en toch iets nodig hebt. Echt superlief :)...

Wij hebben de kleurplatenbak uitgezocht vanmorgen en een bak vol klaar staan. Maandag/dinsdag wordt er verder geschreven. De eerste enveloppen zijn gepost, lekker ouderwets brieven schrijven. We maken er maar het beste van...


Ik besef weer te meer hoe gezegend we zijn. Je zult je kind of ouder 3 weken niet mogen bezoeken omdat hij/zij in een instelling woont. Of je kind zal het moeilijk vinden om mee te komen op school en nu moet jij hem/haar het werk uitleggen met al je geduld terwijl ze niet willen/kunnen. Of als ondernemer verplicht dicht moeten of gewoon geen klanten meer hebben; pfoe, dat valt niet mee :(... Heel veel sterkte voor iedereen die er middenin zit, hopelijk is het snel voorbij!

Oja, trouwens meel kopen is gelukt voor nu. Via debakwinkel.nl heb ik meel kunnen kopen. Het was een tip die ik kreeg via Facebook van meerdere mensen die goede ervaringen hadden. Mooie prijs, je betaalt 2,79/2,89 per kg voor bloem en volkorenmeel en boven de 30 euro geen verzendkosten. Iets duurder dan wat ik normaal koop bij de molen, maar ik ben allang blij dat ik iets heb kunnen krijgen, want na een week op zoek had ik me al voorgenomen komende week brood te bestellen. 
Met een keer pannenkoeken, zelfgemaakte pizza en het standaard brood in ons gezin is 6 kg in een flits op en met de paar gekochte kilo's laatst ben ik dus geen 2 weken gered zoals gedacht, maar ben ik er al bijna doorheen... Komende week weer genoeg dus, echt heel blij mee :). 

En hoe gaat het met jullie? Lukt het met je werk/kinderen thuis? Of merk je weinig van de crisis?
Sterkte in alles als het je zwaar valt!

7 opmerkingen:

  1. Voor mij zijn er niet al teveel veranderingen. Hoewel België iets eerder reageerde dan Nederland, maakt het sluiten van scholen hier geen verschil. Ik geef al jaren huisonderwijs aan mijn jongens. Ik heb dus al een goed schema voor mijn eigen werk en hun werk. Enkel het gebrek aan hobbies voor de jongens momenteel weegt door.

    Manlief is wel thuis omdat er niet genoeg werk was voor de transport in de bouwsector. Tja, dat is dan maar zo, we redden ons wel en indien nodig halen we de riem iets verder aan. We moeten er allemaal door.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. De zin van noodopvang wil ik geen gebruik maken ivm richtlijnen overheid geeft mij toch een steek in mijn hart. Ondanks de richtlijnen vd overheid moet ik gebruik maken van de noodopvang wij als ouders werken in de zorg en moeten blijven werken en ja het voelt momenteel als moeten. Ik sta zelfs in de vuurlinie het voelt heel dubbel kind op school waar ik heel dankbaar voor ben want vertrouwd en de juffen/meesters weten wat wij nu als gezin meemaken maar andere kant ben ik bang als moeder en verpleegkundige en wil ik bij mijn kind zijn maar dat kan niet.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Nee hoor, totaal niet mijn bedoeling om steken uit te delen. Overheid heeft gezegd dat je zoveel mogelijk moet proberen het zelf op te lossen en hier ben ik de enige die in de cruciale sector werkt, dus proberen we het samen op te lossen door vakantiedagen op te nemen, veel in de avonduren te werken, zodat op de noodopvang er plaats overblijft voor kinderen van ouders die bijv. zoals jij samen in de zorg werken :). Sterkte!

      Verwijderen
  3. Ik heb helemaal geen achtergrond in het onderwijs, maar ik vind het lesgeven aan mijn eigen kinderen nu echt zo geweldig leuk! Oudste zit in groep 4, tweede in groep 2 en jongste gaat nog niet naar school. Nooit gedacht dat ik het zo leuk zou vinden. Oudste loopt wat achter met rekenen, maar gaat nu als een speer omdat ik het hem nu extra kan uitleggen. Begrijp natuurlijk helemaal dat het in een klas geen doen is iedereen zoveel extra aandacht te geven, maar nu kan het thuis en dat is voor hem blijkbaar erg motiverend. De juffen bellen vanmiddag even en dat wordt hier ook erg gewaardeerd. Hulde voor de meesters en juffen!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Leuk om te horen :)! Wie weet kies je straks wel voor thuisonderwijs :P... Zonder dollen; ik hoop dat er straks wat mensen zijn die de smaakt te pakken krijgen en fijn de PABO gaan doen. Er zijn zoveel tekorten. Succes met je kinderen en hun onderwijs :)! Geniet ervan...

      Verwijderen
  4. Leuk weer een blogje van je te lezen! Vooral het grapje van Christilène spreekt aan: mijn zoontje zit ook in groep 3 en werkt uit hetzelfde boek ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Soms mis ik weleens jouw vele dagelijkse vlogs, gelukkig veel om terug te lezen. Een hartelijke groet E

    BeantwoordenVerwijderen