Jas repareren - 5 minuten

Toen ik jonger was keek ik op een andere manier naar kleding dan nu. Hooguit 'jammer' als er iets stuk ging of een vlek erop kwam. Of misschien 'heel jammer', maar dat was het dan wel. Waar het gemaakt werd? Nooit over nagedacht om daarnaar te kijken. Onder welke omstandigheden? Ik schaam me als ik zeg dat ik er gewoon vroeger niet over nadacht. Mijn moeder kan goed naaien, dus toen ik klein was naaide ze veel voor ons (thanks mam, bij deze alsnog ;)), maar toen ik zelf kleding ging kopen kocht ik gewoon wat ik leuk vond en/of wat in de mode was.

Nu probeer ik zoveel mogelijk 2ehands te krijgen. Gratis ruilen of bij de kringloopwinkel. Als het dan al geproduceerd is onder erbarmelijke omstandigheden (waar je lang niet altijd als consument de vinger op gelegd krijgt) krijgt het in ieder geval een 2e of 3e leven waardoor er geen nieuwe grondstoffen of nieuwe slechte omstandigheden of nieuwe uitbuiting voor nodig is. Ook voor de kinderen doe ik dit. Ik bof, want nu ze nog klein zijn vinden ze het geweldig. Christilène had vorig jaar een leuke jas. Tikje ruim, maar voor een winterjas heerlijk (als je je wanten dan vergeten bent, doe je lekker je handen in je mouwen...). Ze groeit echt heel hard, dus ik had me er al bij neergelegd dat ik vast op zoek moest gaan naar iets anders. Tot mijn verheuging paste ze perfect in de jas van vorig jaar. Toen al 2ehands van de ruilwinkel, nu dus voor het 2e (en vermoedelijk laatste) seizoen aan.

Maar; de ritsflap (noem je dat zo in NL?) ging stuk. Toen er een klein gaatje in zat dacht ik dat ik het nog repareren kon, maar in enkele keren zat de rits meerdere keren vast, werd er door iedereen aan getrokken en zat er een flinke scheur in de bovenste stoflaag waardoor de vulling eruit ging en steeds tussen de rits belandde. Al meerdere keren kwam ze net voor schooltijd erachter dat het nog gemaakt moest worden en naderhand vergaten we het weer. Tot gistermiddag. 'Op school moet ik ook al m'n jas steeds als een shirt uitdoen, omdat de rits het niet doet, ik vind het echt niet leuk meer...' Ik zou in de avond samen naaien met iemand, dus hup meteen op de stapel met verstelgoed en bestellingen. Om 22u was de bestelling klaar, maar de jas lag er nog. Even kwam ik in de verleiding om lekker op tijd naar bed te gaan, maar nee... dat kon echt niet. Dus; even in een paar tellen donkerblauw garen op de machine, even spelden, stikken en klaar...

Ik had al ingewikkelde constructies bedacht over een bandje eromheen naaien, enz. maar de flap is vrij groot en ik kreeg een ingeving 'als ik hem nou gewoon dubbel eroverheen stik?' Even gekeken en dan nog bleek het ritsflapje - als de jas dicht was - ruim over de gehele rits te vallen.

En zo geschiedde:

Met het gewone naaivoetje, naald helemaal naar links (kan ik instellen middels een andere steeksoort), maar met een ritsvoetje zou misschien een beter idee zijn, weet ik eigenlijk niet.

Zo simpel kan het zijn. Ook met de hand is dit goed te doen, het scheelt een hoop frustratie en zo kan de jas prima deze winter nog mee. Het is echt een school- en speeljas, dus bij het repareren zag ik wel dat het tijd was voor een wasbeurt, maar dan is hij in ieder geval weer fijn voor gebruik.

Past prima bij de Sire-campagne waar ik laatst over schreef.

Bij mij liggen dat soort klussen soms best een beetje te wachten. Gedurende 2 weken werk ik bij uitzondering 3 hele dagen en in combinatie met de rest van de verplichtingen (verjaardag van Peter, vergadering, kaartjes in kerstboeken plakken, voorbereiding, alsook het gezin, huishouden en bestellingen moet ik dan soms keuzes maken ;)). Lekker weer iets van m'n lijstje. 

Repareer jij weleens kleding :)?