Tip - mini-cadeau

Vandaag en morgen zal ik nog even 2 mini-cadeautips met foto's delen. Officieel maakte ik het voor de Kerst, maar met een andere tekst eraan kan het het hele jaar door...

Ik maakte een waxinelichtje (deels van 'afval'):

Je hebt nodig:

- Karton (ik gebruikte een karton die in T-shirts zat)

- Bruin papier (ik gebruikte van dat papier dat gebruikt wordt in pakketten als opvulling)

- Sliertjes (kan van alles zijn, ik gebruikte de papieren sliertjes uit het kerstpakket)

- Cellofaan (ook van het kerstpakket)

- Label (te bestempelen of met handlettering iets moois erop maken)

- Waxinelichtje

- Touw (ik gebruikte jute touw, lintje of restje kant kan ook)

Knip het kartonnetje op maat (ik gebruikte iets groter dan 1 waxinelichtje): 

'Pak' het kartonnetje 'in' en plak het gewoon met plakband dicht aan de onderkant:

Wat snippers of sliertjes erop en een waxinelichtje in het midden: 

Cellofaan eromheen, touwtje eromheen, label eraan en klaar om weg te geven:

Ideaal als kleinigheidje. Zelf deelde ik het uit aan de buren i.p.v. een kerstkaartje. Maar het kan natuurlijk ook in iets grotere vorm, bijv. groter stuk karton, met 4x4=16 waxinelichtjes erop. 

Nog meer ideeën:

- 2 theezakjes erin, op het label een uitnodiging voor een high tea (ook leuk voor jonge meiden voor hun verjaardagsfeestje)

- 2 coffeepads, een zakje koffiebonen of wat snelfiltermaling (kun je gewoon een schep op cellofaan leggen, dan alle punten naar elkaar en je hebt een 'bolletje') met de tekst 'bakkie doen?'

- wat (zelfgedroogd) zaadjes in een zakje voor juf/meester/gastouder/oppas 'bedankt dat u mij hielp groeien'

- geld in een bepaalde vorm (dan is het geen 'kleinigheidje' meer, maar leuker dan in een envelop) Op internet kun je zoeken 'geld vouwen' en er komen allerlei voorbeelden voorbij

Uiteraard geef je de theezakjes aan een echte theeleut, het 'bakkie doen' aan iemand die van koffie houdt en waar je nodig mee bij moet kletsen en de zaadjes aan iemand met groene vingers. Oftewel; ik begrijp ook dat niet ieder ideetje altijd kan :)...

***

Vandaag heb ik grootse plannen. Eens zien wat ervan terecht gaat komen... 

Gisteren had ik veel telefoon, nog wat regeldingen en lukte het gewoon niet zo fijn. Het was alweer 8 jaar geleden dat m'n vriendin met haar vriend en zijn broertje om het leven kwamen bij een ernstig ongeluk. 21 jaar... Alle herinneringen komen dan weer boven... In- en inverdrietig zijn met iedereen, maar ook dat moment dat de meiden uit mijn klas hun tas met eten voor de lunch van de gang mochten pakken. Ze talmden. Ik voelde me beroerd, dus was niet al te geduldig (denk ik...) Liep erheen 'dames...' Maar daar kwamen ze op een rij: 'Gecondoleerd juf...' en kreeg ik van allemaal een hand... Ik huilde 'dankjewel meiden...' En nu weer... Ik zal dat cursusjaar (waarin deze gebeurtenis helaas niet op zichzelf stond) nooit meer vergeten... 

Zondag in de kerk werd er gebeden voor familie en mede-scholieren van een jongen van nog maar 12 jaar. Ook omgekomen door een ongeluk... 

De dominee had al voordat hij daarvan op de hoogte was in gedachten om te zingen psalm 103 vers 8 en 9. Voor degenen die het niet kennen:

Vers 8:

Gelijk het gras is ons kortstondig leven,

Gelijk een bloem, die op het veld verheven,

Wel sierlijk pronkt, maar kracht'loos is en teêr;

Wanneer de wind zich over 't land laat horen,

Dan knakt haar steel, haar schoonheid gaat verloren;

Men kent en vindt haar standplaats zelfs niet meer.

Vers 9:

Maar 's HEEREN gunst zal over die Hem vrezen,

In eeuwigheid altoos dezelfde wezen;

Zijn trouw rust zelfs op 't late nageslacht,

Dat zijn verbond niet trouweloos wil schenden,

Noch van Zijn wet afkerig d' oren wenden,

Maar die, naar eis van Gods verbond, betracht.

Het zet je weer even met beide benen op de grond... Druk met van alles en nog wat, maar het leven kan zomaar afgelopen zijn. Zonder dat ook maar iemand het verwacht...

Heb jij ook weleens van die dagen waarop je gedachten zich vermenigvuldigen en er weinig uit je handen komt? Sterkte voor iedereen die iemand moet missen die je dierbaar was...