Ieder kind is anders...

Ieder kind is anders, maar Christilène is een echt ‘dametje’. Haar haartjes moeten nog flink groeien (de fabel is dat babymeisjes die zolang weinig haar hebben later een dikke bos haar krijgen, dus we wachten geduldig…), maar als ze de kans krijgt, pakt ze ’s morgens van het plankje naast haar spiegeltje (boven de commode) een haarbandje en doet ze deze in haar spaarzame haartjes.

Schattig witte jurkjes, snoezige lakschoentjes, roezeltjes, strikjes, enz.: Het is allemaal aan haar besteed. En ik vind het heerlijk om lekker met haar te tutten; ze mag mijn (nep) parelketting weleens even om, helemaal trots vertelt ze dan aan papa, de pop en alle beren dat ze mama’s ketting draagt…

In augustus begon ik al vol enthousiasme een ‘kerst’-poncho voor haar te haken (zwart met glitterdraad van Wibra of Zeeman, ik weet het niet meer, volgens mij heb ik iets van 1,50 aan wol gebruikt). Ik dacht dat ik het dan zeker op tijd af zou hebben. Het raakte echter wat op de achtergrond door wat (haak)bestellingen waardoor ik in de laatste weken voor Kerst nog flink door moest werken om het af te krijgen. Een bloem erop met dunne reepjes reststof van de stof van de jurk moest het afmaken. En de franjes natuurlijk...

Eindelijk klaar...

Ik had laatst een tricot jurkje voor haar genaaid uit de Knippie. Deze Knippie had ik in een gratis zwanger-box gekregen en ik was helemaal enthousiast toen ik het prachtige jurkje erin zag staan. Ik had meteen een idee voor een Kerstjurk, alleen officieel was het patroon alleen geschikt voor rekbare stof. Met wat aanpassingen leek het me geschikt genoeg om er een Kerstjurk van te maken.

Tadaaaaa ;)... Wat een gepruts al die gladde stoffen op elkaar...

Voor het maken had ik echter een lockmachine nodig (deze staat op m’n verjaardagswensenlijst, maar ik heb hem nu nog niet) en deze kon ik bij mijn mams gebruiken. Nu is het zo dat mijn mams veel knutsel-, naai-, haak- en breispullen heeft en onder het motto ‘alles wat huize-mams u biedt, koopt u bij de Wibra/Action/Zeeman/…….. niet’ leen ik gedurig wat… Het schijnt zo te zijn dat dit vaker gebeurt bij dochters… Iemand ervaring? Als ik iets leen vergeet ik het lange tijd mee te nemen (ja, echt, ik vergeet het gewoon, dus niet expres…) waardoor mijn moeder uiteindelijk zelf maar een nieuwe klos wit Gütermann garen koopt. Of dat ze na uren zoeken naar een vlekkenstift mij belt, waarna ik zeg ‘die heb ik alláááng teruggegeven’ (maar 3 weken later moet ik opbiechten dat ik de stift gevonden heb…) en zo kan ik nog wel een blog vullen… Bij deze: Sorry mam, I love you :)!

Maargoed, ik had dus de lockmachine nodig. Alles lag geknipt & geregen klaar, maar eerst werd iedereen daar ziek en later werd ik zelf ziek waardoor Kerst in bed werd ‘gevierd’ zowel door Christilène als door mij. Uiteindelijk heb ik nog net voor Oud & Nieuw de jurk afgekregen en toen ze ’s morgens de jurk zag hangen, riep ze meteen ‘die, die!’ en deed zelf haar haarbandje vast op. Pfft, tuttebel;)… Wel leuk om hierbij te benoemen dat alles bij elkaar de jurk nog geen 4 euro kostte… Een shirt met lange mouwen kocht ik voor 2,99 bij Wibra (al in september, omdat ik wist dat ik deze jurk wilde maken). Haarbandje was duur… 4 euro nogwat. *Mijn man was hier ook fel op tegen: weggegooid geld, voor die paar keer dat ze het draagt!* Oeii, dat hoort eigenlijk niet, maar een zwarte had ze nog niet, dus dat gebruikte ik voor mezelf als ‘smoes’. Ik had geen tijd om er zelf 1 te maken (wat ongeveer 1 tot 1,50 kost…), dus dan maar een keer duur. Voor haar geboorte had ik zwarte ballerina’s gekregen met bloemetjes erop. Mooi, die kon ze meteen erbij aan, ze pasten perfect! Wat een geluk, zo was ik voor nog geen 15 euro klaar… Uiteraard had het vast en zeker nog goedkoper gekund als ik een jurk bij Wibra voor 6,99 had gekocht, maar ik denk dat een jurk zoals ik nu heb gemaakt niet nieuw te krijgen is voor 3,50. Ik koop zelden wat nieuws, meestal 2ehands voor Christilène, omdat ze er zo snel uitgroeit. Ze vindt alles mooi en draag het met veel plezier. Maillots of leggings is moeilijker 2ehands aan te komen. Vaak zijn die niet zo netjes meer, maar bij Wibra/Zeeman kost dit niet heel veel.

Made by Aad, trots natuurlijk...

Oja, nog een goed idee: Ruilen! Sinds kort kom ik geregeld bij een ruilwinkel waar je (kinder)kleding, woonaccessoires, speelgoed, boeken, enz, enz. kunt ruilen. Je moet dus iets inleveren waarna je met de daarvoor gekregen ‘punten’ iets anders kunt kiezen. Ik ruilde al vele accessoires (paar bananendozen) en ruilde dit tegen een skipak (was ik naar op zoek, maar ik vond ze zo duur. Nu had ik een nieuwe, kaartje er nog aan, was eerst 39,95 en nu 1 blauwe punt! Wat een geluk, want ondanks de huif over m’n fiets is het in de fiets met temperaturen rond het vriespunt uiteraard ook geen sauna…), diverse peuterboekjes (leuk voor Christilène, ik spaar vanaf nu de Dick Bruna serie…), houten blokken, een kinderstofzuiger (inclusief batterijen, als ik stofzuig is het huis te klein, want dan ‘stofzuigt’ ze mee en deze taak wordt zeer serieus genomen…) en HIP ballerina’s maat 22 zo goed als nieuw. Heerlijk voor het voorjaar.

**

Mocht je naar mijn lieve (inmiddels ex-)buuf gaan, doe haar de hartelijke groeten van me!Als laatste: Mijn lieve buurvrouw ging helaas verhuizen, omdat ze in Deventer een onwijs leuke winkel is gestart. Appel en Ei heet het. Even op Googlen, dan vind je het wel. Geweldige winkel met 2ehands kleding (dames-, heren- en kinderkleding). Je kunt het inleveren waarna zij het voor je verkoopt. Van de verkoopprijs ontvang je maar liefst 40%! Scheelt je veel foto’s maken voor op Marktplaats, verzenden in enveloppen die net niet door de brievenbus passen, enz. Het opgespaarde tegoed kun je uitgeven in de winkel of uit laten betalen. Als je kleding in 6 weken niet verkocht wordt, gaat het naar een goed doel, namelijk Wings of Support.

**

Volgende keer weer een bel-besparingsverhaal!

Groetjes, Adrianne