Pagina's

maandag 16 juli 2018

Gebedsverhoring - dankbaar!

Na wat twijfelen laatst of ik het wel plaatsen zou, had ik toch met jullie onze zorgen gedeeld omtrent Jochanan. Wat ik toen niet wist, was dat zijn waarden levensgevaarlijk laag waren. Een waarde van 150-400 is normaal, Jochanan had een waarde van 4... Zijn arm stoten kon dus heel slecht uitpakken... Het zou ongeveer 6-12 maanden duren voor de waarden weer op peil zouden zijn. Vanuit andere ziekenhuizen begreep ik dat een waarde lager dan 40 goed is voor medicatie en lager dan 20 garant staat voor bloedtransfusie... Ik ben naar huis gestuurd en wist dit gelukkig niet, alleen dat we moesten bellen als hij zich had gestoten of als hij was gevallen. Dan moesten we verschijnen op de SEH...

Ik maakte me veel zorgen, lag in de nacht te luisteren 'stoot hij zich niet?' en was dankbaar als hij een paar uur op maandag naar de gastouder ging waarin ik even kon ademhalen, omdat ik con-ti-nu op hem lette. Ik wist dat het niet anders kon, maar wilde tegelijkertijd hem niet beperken. Die tweestrijd was bijna onmogelijk. Wel spelen in de speeltuin, maar onder strikte begeleiding, enz. Steeds had ik het kinderlied in m'n hoofd dat ik vroeger op school of club leerde: Zou voor de Heer' iets te wonderlijk zijn? Geregeld zeiden we het ook tegen elkaar en anderen dat we echt hoopten op een wonder.

Na een bezoekje laatst aan de SEH was het ontzettend druk. Ondanks de lieve verpleegkundigen die hem moesten prikken, was hij erg moe, schrok van het prikken en krijste alles bij elkaar. Ik wist 'vanaf nu wordt het prikken een drama'... En jawel, de laatste keer had hij 2 schatten van prik-dames, maar niets hielp, alleen hun 2 witte jassen waren genoeg voor een worsteling.

Onderzoeken weer gehad en toen was daar de bloeduitslag: De waarden waren normaal! Wat?! Hoe kon dit zo snel zijn gegaan? Dat was een raadsel, maar voor ons niet. God heeft onze gebeden verhoord. Er is zo massaal voor ons gebeden, echt heel erg dank iedereen! Over pas 6 weken hoef ik terug te komen om bloed te prikken... Heer-lijk, echt niet te bevatten gewoon...

Deze kreeg ik doorgestuurd van een bloglezeres en deel ik graag met jullie:


Met mijzelf gaat het goed, erg goed zelfs. Ik ben nu ruim 15 weken zwanger en heb zelfs dagen dat ik geen medicijnen gebruik... Niet te geloven, ik kan het nog steeds niet bevatten. Zou het dan écht beter gaan? Zou ik er vanaf zijn? Het kàn toch haast niet waar zijn? Toch kan ik in huis weer wat dingen zelf doen en ben daar erg dankbaar voor. Ik heb weinig energie, kan maar heel kleine stukjes lopen, maar ik geniet met volle teugen wanneer ik bijv. m'n was zelf kan ophangen, naar de pannenkoekenlunch van school kan (laatste schooldag), naar de gemeentemiddag van de kerk kan, een verjaardag kan bijwonen, enz. Ik voel me dan zo dankbaar dat dit allemaal weer kan en dat ik het niet alleen meemaak uit verhalen. Ik ben erg snel moe, maar dat geeft niet, moet je eens zien wat een zegeningen er allemaal op ons pad komen... Dat ik dan aan de ijzercapsules moet en een antibioticakuur heb, ach, dat is vervelend, maar staat niet in verhouding tot hoe ik me in eerdere zwangerschappen voelde met deze termijn... Ik krijg zowaar een buikje (waar ik normaal er zo uit zag met 27 weken of richting het eind van m'n zwangerschap) en draag al positiekleding, omdat de rest slecht past. Ik krijg weer specialistische therapie voor m'n bekken, hij had snel een plaatsje voor me. Ik stroom echt over van dankbaarheid. We gaan heerlijk genieten deze vakantie, wat een cadeautjes zo allemaal...

Dank ieder voor het gebed, de lieve reacties, mailtjes en natuurlijk alle praktische hulp! We zijn erg dankbaar ervoor en blij ermee. Een fijne vakantie of laatste (school)week voor jullie allemaal. Peter werkt nog voorlopig, maar met de kinderen ga ik alvast in de vakantiemodus...

27 opmerkingen:

  1. Ben blij voor jullie, je kunt nu onbezorgd(er) genieten van de vakantietijd, je zwangerschap en de ptachtige zomer.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat mooi dat je dit met ons deelt! Ook bemoedigend voor mensen die in moeilijke omstandigheden zijn!
    Fijne vakantie!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat n goed nieuws! We lopen qua zwangerschap tegelijk, hier ook 15 weken . groetjes Leanne

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Geweldig wat een Grote GOD hebben we ga lekker genieten van je gezin nu

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat een mooie tekst ��.
    Fijn dat het goed met je gaat. Yasr

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Loof de Heere en vergeet geen van Zijn weldaden!!
    Veel reden om dankbaar voor te zijn!
    Groetjes Jannie

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Wij hebben zo'n zelfde soort wonderlijke ervaring gehad met onze kleuterdochter.
    ��
    Enge zwarte plekken waar ze zich gestoten had. De kinderarts snapte niet dat na een week de plekken weg waren. 'Je bent een wonderkind' zei ze.We waren zo dankbaar! Maar het voelde tegelijk zo dubbel tegenover mensen waar dit niet gebeurde.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Geen idee of ze dat al doen bij het prikken, maar er is een simpele verdovende zalf, Emla zalf,...bij drama bij mijn jongste hielp dat enorm goed. Vraag ernaar.

    Fijn dat de gezondheid van je zoon en jou de goede kant opgaat.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ze hadden hier ook iets verdovends, ze noemden het 'bananenspray' :)... Dank voor de tip!

      Verwijderen
    2. Emla zalf bevat lidocaïne, hetzelfde stofje als in otalgan oordruppels. Wonderspul, wij smeren het ook op muggenbulten want het verdoofd en dan voel je de jeuk niet.

      Verwijderen
    3. Ohh, nu snap ik het pas; dat zou ik zélf kunnen kopen... Sorry, ik dacht in het ziekenhuis. Daar doen ze kort daarvoor iets speciaals op z'n arm, wat ze dus 'bananenspray' noemen, het ruikt naar bananen en werkt verdovend. Ik ga eens kijken naar die zalf, want muggenbulten, ajjj die heb ik zelf veel ;)...

      Verwijderen
  9. Wat bijzonder!!!♡ Mooi dat je dit deelt! En fijn dat je je beter voelt en meer kan doen!
    Gr Annemieke

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Bedankt voor dit mooie bericht! Wat een bemoediging om te lezen over Gods grote daden aan jullie betoond.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. We hebben een machtige God.
    Groetjes van Marili (makkelijke moestuin ��)

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Emla zalf,minimaal een uur van te voren opbrengen en afdekken met een pleister, voor komt veel tranen bij het prikken.vraag aan je huisarts of kinderarts.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ze hadden hier ook iets verdovends, ze noemden het 'bananenspray' :)... Dank voor de tip!

      Verwijderen
  13. Wat fijn dat de waarden van Jochanan zo snel beter zijn geworden wat mij uit beroepsdeformatie doet vragen: was de eerste meting wel goed?
    Wat fijn ook dat jij je weer wat beter voelt, hopelijk zet dat door en heb je een heel fijne zwangerschap verder.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Jep, helaas was de eerste meting wel goed. Ik kwam erachter doordat hij helemaal onder de puntbloedinkjes zat en een aantal erg donkerblauwe/zwarte blauwe plekken. Dit bleek een eerste teken, dus die waarden pasten in het verhaal bij de verschijnselen. Vermoedelijk hebben ze hem geen transfusie gegeven omdat hij best goed in z'n hummetje was. Hij was alleen - achteraf gezien - ontzettend moe. Ik gaf de schuld aan zijn ziekteperiode, maar hij sliep gerust 4-5u achter elkaar, dat doet hij normaal niet. Ik merk nu dat hij beter in z'n vel zit en uiterlijk is er niets meer aan hem te zien, alles is weggetrokken :)...

      Jaa, hoop ik ook op :)!

      Verwijderen
  14. God is groot, Loof HEM!

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Als ik zo vrij en nieuwsgierig mag zijn....hoe heet jouw God?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wij zijn christen en geloven in God in de hemel. Helemaal niet nieuwsgierig hoor :).

      Verwijderen
    2. Adonai, Jahweh, Koning der Koningen, Allerhoogste, Jesjoea Zijn enig geboren zoon!

      Verwijderen
  16. Fijn dat je het gedeeld hebt, Prijs God, wat een bemoediging om zo met alles tot de Heere te gaan.

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Fijn dat je jezelf nu beterder voelt! Mijn zwangerschap ging bij de 3e ook een stukje beter als bij de 1e 2.
    Na 20 weken werd het spugen toen een stuk minder en kon ik ook meer zelf voor de oudste 2 zorgen <3
    Alleen de warme maaltijden kon ik beter maar overslaan ;)
    Onze jongste is nu ruim 4.

    BeantwoordenVerwijderen