Feest deel 5 - Voor als het feest voorbij is...

Geen idee waar de gewoonte vandaan komt om iets mee te geven als het feest voorbij is, maar met 3 feestjes in een dikke week tijd wilde ik liever niet nóg een snoepzakje vullen. Christilène vindt snoep echt een luxe, maar om die reden doet ze er ook lang mee. We kopen zelden snoep, maar hebben altijd een voorraad voor weken. Bijv. zo'n groot zakje Haribo noemen we hier 'een groot snoepje' en mag ze de helft van in een bakje. Vind ik al heel wat, want zijn toch al vaak 6-8 snoepjes... Ze geniet met volle teugen van de snoepzakjes van de andere kinderen, dus daar ligt het niet aan.

Ik besloot voor zero-waste, minimalistisch en gezond te gaan. Een banaan... Het is niet bedoeld als karig, want speciaal hiervoor hebben we even grote bananen gekocht i.p.v. de standaard kleintjes, maar liever wilde ik geen snoepjes, afval of kleine hebbedingen meegeven deze keer (wat niet maakt dat het favoriete snoepje van Christilène de lippenstift was... Met het bed verschonen vonden we hem tussen haar matras en het hoofdeinde goed verstopt, hahahahaha dat meiske heeft vast genoten en ik samen met Peter ook toen we het ontdekten...)

Maargoed, zo simpel was het dus: Een watervaste stift op de banaan 'Leuk dat je er was!' en natuurlijk mochten alle meisjes hun mooie mini-tuintje meenemen naar huis... 

Lees gerust nog eens terug:

Deel 1 over het handletteren van de uitnodigingskaarten

Deel 2 over het ontvangst en de cadeautjes

Deel 3 over het knutselen van de mini-moestuin

Deel 4 over het pannenkoeken eten

Geef/gaf jij nog iets mee qua snoep/fruit/lekkers/leuks aan het eind van een kinderfeestje? 

Weet iemand toevallig waar dit gebruik vandaan komt?

Feest deel 4 - Pannenkoeken eten

Wat eet je op een kinderfeestje? Christilène koos pannenkoeken. Ik wilde ze van tevoren bakken, poedersuiker erop doen, op rolletjes en dan laten 'picknicken' in het speeltuintje voor het huis. Nu ik echter ziek werd, zag ik het bakken zelf niet zitten. Er werd me nog aangeboden om een stapel voor me te bakken, maar m'n zusje (die kwam helpen) zei dat ze het wel zelf met de meisjes zou doen met behulp van 2 pannenkoekenplaten die ze bij m'n ouders hebben. Kijk dan:

Zelfgemaakte poedersuiker, pasta, appelstroop, jam, plakjes kaas en plakjes appel en natuurlijk gewoon pannenkoekenmix pannenkoekenmeel (wij zeggen altijd mix, maar gewoon recept van internet met melk, bloem en eieren gaat prima ;) Die dure doosjes bloem waarop staat 'pannenkoekenmix' koop ik nooit...). Zo simpel kan het zijn...

Oja en de slagroom en suiker, mjammie... 

En kijk die asociale Jochanan ;)... Er zat nog slagroom op z'n bord... Z'n boterham liet hij staan, pannenkoeken bevielen hem beter, hahahaha :)...

En nog een simpele tip voor ijsjes: Stukje karton tegen het lekken eronder. Het is een stukje karton van de plastic stekers voor de moestuintjes ;). 

De dames genoten van het lekkers. Tafelzeil had ik even geleend, makkelijker poetsen, maar ik heb alleen tafelkleden. Eenvoudig genieten met dank aan Peter en m'n zusje die dit mogelijk maakten en de gezelligheid van de kleutermeiskes natuurlijk...

Lees de andere delen nog eens terug:

Deel 1 over het handletteren van de uitnodigingskaarten

Deel 2 over het ontvangst en de cadeautjes

Deel 3 over het knutselen van de mini-moestuin

De overgebleven pannenkoekjes werden later soldaat gemaakt met wat aardbeien en slagroom door iedereen. Dat toetje beviel wel heb ik begrepen.

Je kunt natuurlijk zo'n plaat voordelig scoren bij de kringloopwinkel of op de rommelmarkt, maar even vragen via Peerby, Facebook - plaatselijke ruilhoek of in de familie om te lenen kan natuurlijk ook. Of je maakt in een gewone pan kleine pannenkoek-poffertjes.

Mogen de kinderen op jullie feestjes zelf kiezen wat ze eten? Wat kiezen ze?

Feest deel 3 - Knutselen mini- Makkelijk Moestuin ;)

Omdat Christilène een moestuin voor haar verjaardag had gekregen, leek het me leuk om iets te doen rondom tuinieren met haar feestje. Zodoende kwam ik op het idee om een minituintje te maken in een melkpak. Ik vroeg anderen voor mij te sparen (drink zelf maar 1 liter per week, dus schoot niet op), ze werden goed schoon gemaakt, doormidden gesneden met een scherp mes en klaar voor gebruik.

Bij Action haalde ik plastic stekers voor 79 cent en bij Welkoop plantuitjes (ik had mini-bolletjes voor bloemen willen kopen, maar die waren er al niet meer). Waarom bolletjes? Dat komt niet zo precies qua hoogte van zaaien, hoeveelheid grond eroverheen, enz. Ik weet niet exact meer wat ze kostten. Ik dacht 2,79. Alles wat ik over heb zet ik in onze eigen tuin of in die van Christilène.

Bij binnenkomst werd even gevraagd welke kleur bakje ze wilden, hahaha vrijwel alle dames wilden 'rossseeee'... Het voorbeeldje was voor Jochanan ;).

Bak met stempels, bak met stiften, stickers, lijm, lintjes, ponsjes, washi-tape (ook gekocht bij Action) en knutselen maar... Gewoon aan de salontafel, allemaal op de knieën eromheen :)

Leuk poppetje :)! En zo zie je dat zelfs op zo'n wiebelig pak kleuters echt iets moois kunnen tekenen...

Rondjes had ik allemaal nog (mocht je iets soortgelijks willen organiseren en woon je in de buurt; ik heb genoeg, kom gerust wat halen) 

Wat hydrokorrels op de bodem (hadden we nog) en wat mix van de Makkelijke Moestuin. Bewust had ik wat achtergehouden laatst bij het vullen van de tuin, omdat ik dit al had bedacht. Heb je deze mix niet kun je ook een kleine zak potgrond kopen, kost vaak maar een euro ofzo bij AH of andere supermarkt.

Washitape...

Buiten vullen bij papa Peter...

Van tevoren had ik de plantenstekers geschreven, oudere kinderen kunnen dit zelf natuurlijk.

Zelf je uitjes erin doen.

Ze vonden het geweldig :)... Dat vind ik leuk op die leeftijd, ze vinden alles nog leuk, niemand roept 'saaaaiii' of 'stom' en voor alles zijn ze nog te porren. Ja, ik weet dat dit in de toekomst anders kan worden ;). Geeft niet, voor nu genoten we ervan... 

Meerdere bakjes gingen nog een keer naar de grond, stofzuiger erbij en weer terugfrummelen, voordeel van uitjes ;)... 

En nu is het hier iedere dag 'mam, mag ik even kijken hoe het in m'n minituintje gaat?'

Deel 1 over het handletteren van de uitnodigingskaarten
Deel 2 over het ontvangst en de cadeautjes

Deel hieronder je (knutsel)ideeën voor kinderfeestjes (vermeld even de ongeveer-leeftijd waar het voor geschikt is). Leuk voor andere lezers om ideeën op te doen!

Feest deel 2 - Ontvangst en cadeautjes

Bij kleuters, maar ook oudere kinderen is cadeautjes verstoppen en met elkaar roepen 'koud, lauw, warm...' favoriet. Zo ook bij Christilène... Ze heeft al steeds beter door hoe het werkt, maar bij kleuters krijg je gratis lachmateriaal...

'Dames, help maar even, waar moet ze nu zoeken?' In plaats van 'die kant' ofzo wordt gezegd 'daar bij de tafel moet je even eronder op de stoelen kijken...' of 'kijk maar hier in het laatje' gezegd ;). Hahaha, geweldig natuurlijk... 

Christilène legde alles keurig op stapeltjes voor de foto... Een heleboel zwemkaartjes, stickers, springtouw, kleurboeken en kleurplaten. Hele leuke zelfgemaakte geldkoker met geld, stoepkrijt, heel erg leuk allemaal. Ze was helemaal blij. Ze kan zeker 5 of 6x met Peter gaan zwemmen en heeft er superveel zin in! Wel leuk voor haar nu ik ziek ben, even straks lekker momentjes speciaal voor haar. 

Grote plakken cake, dikke klodder slagroom en versieren - superleuk :)! Alleen voor kleuters vaak veel te groot om weg te krijgen en de helft blijft al snel liggen (of vrijwel alles, omdat ze na 1 hap al genoeg hebben). Vorig jaar kwam ik op het idee om soesjes te versieren. Dat beviel me zo goed, dus dit jaar weer. Iets anders, gewoon 1 groot bord met halve soesjes. 'Christilène is 5 jaar geworden, dus jullie mogen er 5...' maar sommigen hadden na 1 of 2 al genoeg. Vlokken, melkhagelslag en pure hagelslag. Gekleurde spikkels of hagels kun je nog doen, maar hoeft niet eens. Ze smulden en met z'n tienen rond de tafel waren ze heerlijk aan het genieten. Beker siroop erbij en klaar.

Is dat niet te simpel? Voor groep 8 vast wel. Maar voor meisjes van 4-5 jaar is dit echt geweldig. Ze genieten van lekker tutten met elkaar, beetje gezelligheid, kwebbelen, spelen in de speeltuin, een kleurplaat kleuren, rondjes fietsen, steppen en klossen en het hoeft nog niet groot/groter/grootst...

Voorlopig genieten we dus nog groot in het klein :)... Ik vind het ook echt leuk om te horen dat andere kinderen van haar leeftijd ook gewoon een speeltuin bezoeken, een picknickje doen of dat soort niet al te dure uitjes. Prima ook als anderen andere keuzes maken, ik laat ieder daar vrij in. 

Ik hoorde op Facebook nog een leuk idee:

Gezamenlijk met de vriend(innet)jes een groter cadeau geven, dus ieder legt bijv. geld bij elkaar voor een legopakket of iets anders duurders i.p.v. kleine cadeautjes. Op sommige scholen zelfs standaard, dus iedereen deed het. Grappig, ik had het nog niet eerder gehoord. Weleens dat mensen bijv. een bon van de plaatselijke speelgoedwinkel vragen, alles bij elkaar leggen en dan zelf iets gaan kopen.

Vroeger hadden wij van die kleine memoboekjes met scheurblaadjes. Op ieder blaadje stond een cadeautje, ieder vroeg wat je wilde en scheurde een blaadje eruit. Dat begon al op de basisschool, later bij je verjaardagen als je ouder was, een eventuele verloving of trouwdag. Ik zie ze nergens meer, overal bestaan tegenwoordig online lijstjes ;)...

Genieten jullie kleintjes groot in het klein? Of misschien de groten ook :)?

Lees hier deel 1 (uitnodigingen handletteren) terug.

Feest deel 1 - Uitnodigingen kinderfeestje handletteren

Bij een kinderfeestje horen uitnodigingen. Nu ben ik al een poosje aan het minimaliseren, op maken wat ik heb, weinig nieuw kopen en ook in deze wilde ik daar iets mee doen. Uitnodigingen voor verjaardagen had ik niet, ook niet iets wat ermee door kon. 

Totdat ik ineens dacht: Wit kaartkarton, zwarte pen, gewoon zelf handletteren (poging daartoe, had het nooit eerder gedaan). Ik vond nog een velletje zilverpapier en bijpassende splitpennen (ooit gekocht bij Action). 

Kort nagedacht en dit ervan gemaakt:

Simpele uitleg: Onderste feestje - pen neerzetten, niet loslaten van papier, helemaal doorschrijven en aan het eind streepje bij de t en puntje op de j. Rest van de letters heb ik steeds de linkerkant geaccentueerd. Beetje op gevoel, geen idee of er regels voor zijn, ik heb me er nooit in verdiept...

Binnenin gewoon een getypt briefje met de informatie en daarbij als cadeautip zwemkaartjes voor het zwembad. Ze wil graag zwemmen met Peter, maar 9 euro voor hen beiden iedere keer vind ik niet een wekelijks uitje. Wie weet krijgt ze wel 1 of 2 kaartjes en heeft ze iets leuks voor de vakantie :)...

O, ik had geen enveloppen genoeg. Kopen? Nee, maar wat dan wel. Ik had nog een restje inpakpapier. Op de foto ietwat vertekend, maar het is heel mooi lichtrose met zwarte stippen (ooit gekocht bij Ikea).

Beetje passen en meten en exact pasten alle 9 kaarten uit het reststukje: 

In 1 hoek de namen geschreven, zodat we wisten welke kaart voor wie was en Christilène heeft ze uitgedeeld.

Uiteindelijk werd het feestje uitgesteld, dus we hebben nog een los briefje erachteraan gedaan met de nieuwe datum. Dat was nog wel grappig: Ik had de namen erop geschreven, zus van een vriendinnetje van Christilène gevraagd of ze haar wilde helpen met uitdelen. Eenmaal thuis 's middags vroeg ik of het gelukt was. 'Ze hoefde me niet te helpen, ik kon het zelf...' Ik noem meteen 1 naam van een meisje waarvan ik weet dat ze die naam nog niet kent. 'Nee, die heb ik niet gegeven...' Ik kreeg al kriebels, stel dat ze van de 9 uitnodigingen de helft verkeerd heeft uitgedeeld en ik straks telefoontjes krijg van mama's wiens kind in eerste instantie niet was uitgenodigd en ik zometeen 15 kinderen rond heb huppelen :P... Maar nee, die ene uitnodiging zat nog braaf in de tas, de rest was uitgedeeld en feit dat op het feestje zelf vervolgens alle kindjes er waren, maakte me weer beschaamd. Loslaten mama, loslaten... 

Die kleine tut kan gewoon al die namen al lezen, huh? Dat wist ik zelf nog niet... Ze schrijft sinds kort ook Jochanan, maar de J in spiegelbeeld. Ik zeg 'waar heb je dat geleerd?' 'Oh, dat had ik een keer ergens gezien...' Dus stapels papiertjes, knutsels, kleurplaten zijn voor hem en dat is heeeel duidelijk te zien voor ons, want met hanepootjes staat het erboven: jochanan...

Nou, misschien kun je iets met het uitnodigingen-idee. Geen splitpennen? Label vastplakken met een lintje en washi-tape kan natuurlijk ook, of een kleinere kaart en dan zonder label. 

Ik zal de rest van het feestje proberen ook in blogs te schrijven. Steeds een stukje in de hoop dat ik je kan inspireren :)...

Voor de besparing zou je het zelf kunnen doen. Maar vrij eenvoudige kaarten heb je al vanaf nog geen 10 euro per 10 stuks of bijv. 6 voor 4 euro. 

Zelf heb ik ooit 1 euro betaald voor het kaartkarton, het zilveren papier gekregen en de splitpennen gekocht, misschien 1 euro. Restje inpakpapier, totaal ruime euro voor 10 uitnodigingen. Leuk om te doen, maar wel meer werk dan alleen kaartjes schrijven ;)...

Maak jij weleens zelf uitnodigingen? Heb je weleens kaarten gehandletterd?

Waarom het stil blijft...

Het gaat goed hier en minder goed. Goed: De zon schijnt, vogels zingen en fluiten, kids reageren tot nu toe vrij flexibel op diverse opvang in huis, er wordt voor ons gekookt, gestreken, gezogen, opgepast en nog veel meer.

Minder goed: Maandag zat ik op de HAP omdat ik niet goed ben geworden.
Wel bijzonder dat ik er weinig aan over heb gehouden. Voel me dankbaar dat het zo goed is afgelopen... Woensdag moest ik voor controle (n.a.v. m'n dagopnames vorige week) en toen moest ik meteen blijven... Heel fijn dat ik meteen geholpen ben met infuus. Dankbaar dat Peter last minute nog vrij kon krijgen van z'n werk en was er eerst sprake van dat ik misschien pas vrijdagmorgen naar huis mocht, mocht ik toch eerder naar huis. Heeeeerlijk weer in m'n eigen bed, knuffelen met de kids, echt fijn om weer thuis te zijn...

Voordeel van de 3e; niet zo bleu meer. 'Wilt u alstublieft een dunne naald gebruiken?'
Tot verbazing van de verpleegkundige ging 500/u prima door een dunne naald, 0x storing, helemaal blij mee...

Zodoende dus beetje stil hier. Ik heb 2 ochtenden alleen voor Jochanan gezorgd (lees: op de bank gelegen, hij speelde lief, alleen schone broeken gegeven) en ben zo ontzettend blij dat dat tot nu toe verantwoord is. Toen ik zwanger van hem was, viel ik om de haverklap flauw, echt niet te doen om dan voor een kindje te zorgen...

Nu nog laag, op mijn verzoek hoog gezet, zodat ik in de nacht 'afgekoppeld' kon slapen...

 Stiekem zag ik wel een beetje op tegen de 'uit-school-uren', als Jochanan uit bed is en dat ik dan tot bedtijd moet overbruggen met vermoeide kinderen, eten moet maken en met hen moet eten. Tot nu is her gegaan...

Vandaag lekker genieten van het uitgestelde kinderfeestje voor Christilène. Met dank aan Peter en m'n zusje die dit voor hun rekening nemen. Plannetje had ik zelf al uitgedacht, maar de uitvoering gaat me niet lukken. Ik ben blij dat ik weer thuis ben uit ziekenhuis, kan ik fijn even een keer om het hoekje spieken of uit het raam kijken als de tuttebelletjes onder de veranda zitten :)... En wetend dat het in goede handen is, altijd fijn :)...

Nou, hopelijk kan ik snel het bloggen weer een beetje oppakken, maargoed kom af en toe maar even kijken of er nog een update te lezen is ;)...

M'n eerdere blog gemist en denk je nu 'huh?' Lees dan nog even terug.

Waarom het stil was op m'n blog...

Mailtjes, berichtjes via Facebook, appjes met maar 1 vraag 'waar ben je?' Nou, even snel een update, we zitten een beetje temidden van een rollercoaster op dit moment...

Tot ons verdriet overleed Peters moeder op Bevrijdingsdag in de leeftijd van 58 jaar (dank voor de lezers die n.a.v. de krantenadvertentie een reactie, mail of kaart stuurden!). Toen ik die week erna 2x in elkaar zakte en me beroerd voelde, gooide ik dat op de weinige slaap, emoties, teveel van alles, enz.

Christilènes feestje ging niet door, die viert ze volgende week vrijdag bij leven en welzijn, onze vakantie werd gevuld met allerlei regeldingen, maar donderdagmiddag voelde ik me zo slecht dat Peter vaststelde dat ik zwanger was. Ik geloofde hem niet. Toch maar een test gedaan en.........

We zijn ZWANGER!! Niet te bevatten, ik kan het zelf nog amper geloven... Ik voel me ontzettend dankbaar, maar het is weer erg pittig (klik even op de link om te lezen wat zwanger zijn voor mij inhoudt)... De rouwdienst/begrafenis heb ik met behulp van medicijnen nog bij kunnen wonen en daarna was de pap he-le-maal op. Ik kòn echt niet meer. Ik ben niet zo zielig in die dingen, maar ik kon letterlijk niet meer op m'n benen staan. In bed gedoken bij m'n ouders waar we de kids ophaalden, daarna naar huis weer in bed en maandag toch maar gebeld met de huisarts. 'Het gaat echt niet meer, ik ben zo ontzettend ziek en al ruim 3 kg lichter :(...'

Deze kent mijn geschiedenis inmiddels, verwees me door naar het ziekenhuis. Dinsdag kreeg ik al een oproep, woensdagmorgen kon ik al terecht en ik ben meteen opgenomen voor een dag waarin ik 2 liter infuus kreeg. Donderdag weer terug voor een 2e lichting. En nog zwaardere medicijnen...

Het ging echt niet meer, ik lag 24/7 in bed en raakte weer in de negatieve spiraal. Ik voel me nu zeker niet fit, maar bij hoe ik me maandag voelde, ben ik echt een ander mens. Ik moet echt heel rustig aan doen (niet aan mij besteed). Lang rechtop zitten gaat niet (en tóch hoop en bid ik dat ik snel weer 1x per zondag een kerkdienst kan bijwonen, afgelopen zondag was ik daar nog te ziek voor), kleine stukjes lopen, kleine inspanningen, maar alles in porties. Waar ik voorheen hop de was aan de lijn hing, deed ik dat maandag per 2 luiers tegelijk, daarna uitrusten en liggen en jezelf hondsberoerd voelen... Ehm, ik kan je zeggen: Dan hangt om 16u je was nog steeds niet aan de lijn ;)... Geloof me: Het moment dat je na zo'n periode van ziek zijn ineens je was in 1 keer aan de lijn kunt hangen, voelt dan als iets waar je dankbaar voor bent... Al die gewone dingen worden ineens speciaal...

Ik voel me happy. Huh? Ja, ondanks dat ik best ziek ben, ben ik echt blij en dankbaar.
- Er wordt veel voor ons gebeden. Op dit moment hebben we best veel voor onze kiezen, maar we voelen ons echt gedragen door ieders gebed. Dank daarvoor!
- Zo ontzettend veel leuke reacties gekregen, warme knuffels en mensen die oprecht blij voor ons waren, we voelen ons gesteund
- Teveel aanbiedingen om op te noemen van familie, vrienden, gemeenteleden, buren, enz. Ze willen koken, oppassen, in de nacht gebeld worden (als het nodig mocht zijn ;)), Christilène naar school brengen, strijken, helpen in het huishouden, me naar het ziekenhuis brengen, en nog véél meer. Wat een zegen, wat een zegen, ik kan er nog steeds niet over uit...
- De zon schijnt :)! Ik heb dinsdag zomaar even in een ligstoel rond 14u buiten gezeten onder de veranda. Deken over me heen. Het was rustig, nog geen kindjes uit school, Jochanan sliep, Peter aan het werk op z'n kantoor. Heerlijk!
- M'n vitamine D is gestegen naar een mooie hoogte, nl. 84 (!!) Wow, ik ben zo dankbaar, want de ampullen krijg ik niet meer weggewerkt, dus m'n stootkuur was nog niet af. De kleine onderhoudsdosis met pilletjes lukt gelukkig wel...
- In het ziekenhuis zijn vrijwillige pianisten die op de vleugel in de hal muziek maken 's middags. Door de medicijnen kon ik weer even rechtop zitten en heb ik zomaar op de gang even ervan kunnen genieten op 2 hoog. Lekker zonder de drukte van de centrale hal, maar wel schitterende muziek. Ook al kan ik dan zelf even niet spelen nu, toch zomaar een cadeautje :)...
- We hebben een echo gehad en daarop onze rijstkorrel gezien ;)... Met kloppend hartje! Wonderlijk hoe dat kan... Ik ben nog maar 6 weken zwanger, maar voor m'n idee weet iedereen het inmiddels. Vorige keren heb ik het met 4/5 weken al iedereen moeten vertellen, bijv. vanuit het ziekenhuis, dus die 6 weken is al een hele mijlpaal (hoewel er al heel wat mensen een vermoeden hadden begreep ik later, omdat ik er zo slecht uit zag... Ahum...)

En die reactie van Christilène was kostelijk toen we vertelden dat we een kindje verwachten: 'Hoe heet de baby?' Hahaha, wij lagen dubbel, zo heerlijk hoe een kind kan reageren... Op haar vraag hoe groot de baby was, antwoordde ik 'zo groot' en hield m'n vingers een paar mm van elkaar. Ze giechelde en ging het tegen iedereen vertellen. De buurvrouw had het al gehoord, vriendinnetjes, op school, iedereen moest het weten 'ik heb een leuke verrassing... Weet je wat? Mijn mama heeft een baby in haar buik...'

Eenmaal thuis van school zei ze 'mam, 1 ding is wel leuk voor jou. We hebben op school met iedereen in de klas voor jou gebeden...' Ahh, smelt...

Hoe nu verder? Nog geen idee eigenlijk. Ik typ m'n blogs vanaf nu in delen en heb gewoon een stuk minder energie dan voorheen. Ik heb leuk werk afgezegd, gezellige bijlessen geannuleerd tot nader orde, ga niet meer mee op schoolreis met Christilène (daar was ze erg verdrietig over, snap ik, ik ook...), enz. Dat zijn dingen die ik vreselijk vind. Ik houd van m'n werk, m'n leerlingen en vind iets afzeggen dat ik heb beloofd afschuwelijk. Maar het is niet meer verantwoord op dit moment. Dan moet je keuzes maken, hoe vervelend ook. Ik blijf bloggen, doe dit voornamelijk liggend (heb in 1 van m'n vorige zwangerschappen zelfs administratief werk gedaan voor een school ;)) en op tijdstippen dat het mij uitkomt. Het kan dus best een keer een week stil zijn, of 2... Het is geen onwil, maar jullie zullen vast begrijpen dat hier thuis nu even voor gaat...

Geniet van het mooie weer!

Gelukkie - 6 van 6

Koffie is prijzig, vooral als je perse dat ene rode DE-merk wilt ;)... Liefst gebruiken we koffiebonen, maar al voor onze nieuwe uitdaging hadden we door dat die er bijna letterlijk doorheen vliegen. Voor een kop koffie gebruik je met bonen veel meer dan met filterkoffie. 

Kortom; dat bewaarden we voor het weekend, een keer een luxe kop koffie, visite, enz.

Groot was dan ook de verrassing toen we een grote zak en een blik koffiebonen kregen van iemand, omdat de machine het niet meer deed. Whoehoee, ik voel me superrijk :)!

Kijk dan:

We hebben het al geproefd natuurlijk, het smaakte heerlijk! Die linkse is pittig, ik houd daar wel van, zelf drink ik koffie met gekookte melk, dan hoef ik niet zo'n slappe bak ;)... 

Mjammie, hiervan genieten we voorlopig!!

Alweer het laatste gelukkie van deze week, ik kan de komende 3 maanden nog wel dagelijks vullen met gelukkies, maar komende week staan er weer andere blogs op het programma ;)... Wellicht binnenkort weer een keer zo'n blogweek als achterliggende week... 

Hoe drink jij koffie (of drink je geen koffie)? Bonen/filtermaling? Sterk/slap? Met koffiemelk/poedermelk/gekookte melk? 

Gelukkie - 5 van 6

Wat was het laatste heerlijk weer! Natuurlijk gaan we dan vitamine D scoren en lekker buiten zitten...

Een kop koffie (in de warmhoudbeker, die blijft favoriet;)) voor Peter, (verse) thee voor mij, zelfgebakken koekjes, een glaasje geplukte paardenbloemen door de kinderen: 

Het drinken is maar een paar tellen, koekje is zo op, want... die zandbak hè... 

Ineens weet ik hoe het shirt vermoedelijk zandvlekken heeft gekregen ;)... Geeft niet, ze zijn uren samen zoet geweest, kilo's koekjes werden gebakken en we hebben genoten met elkaar... 

Ben jij ook met 1 zonnig dagje al heerlijk buiten?

Lees de andere gelukkies nog terug :)...

Gelukkie 1

Gelukkie 2

Gelukkie 3

Gelukkie 4

Gelukkie - 4 van 6

Gisteren deelde ik al het heerlijke boodschappenpakket dat we hadden ontvangen. Brood bakken we altijd zelf, ik koop het nooit meer. Maar met 3/4 gekregen brood moet je dan toch op korte termijn iets, want weggooien is jammer. Peter maakte heerlijke tosti's ermee:

Tosti met kaas en plakjes snoeptomaatjes, gewoon in de pan, dus niet in een tosti-ijzer. Ook lekker met cherrytomaatjes, een gesnipperd uitje of een plak ham, mmm lekker:

We hadden kerriesoep gekregen:

Een paar handen macaroni erin, heerlijk, een goed gevulde soep! Tosti's erin dippen 

en smullen maar: 

Zo kan 'oud brood' ineens een delicatesse worden, wat hebben we gesmuld met elkaar! Ik voel me echt ontzettend gezegend op zulke momenten. Wellicht is het voor anderen 'afval', ik weet dat de soep weggegooid zou worden als wij het niet zouden opeten. Voor dit soort dingen is het niet vervelend om het te 'redden' hoor ;)...

Wat is jouw favoriete tosti-recept?

Gewonnen met de winactie? Kijk even hier, ik heb nog niet van iedereen een mail ontvangen met adresgegevens... 

Gelukkie - 3 van 6

Allereerst; gisteravond maakte ik de winnaars van de winactie van het Makkelijke Moestuin-boek bekend. Kijk even snel hier of je gewonnen hebt!

Op veel scholen was er rondom Koningsdag een schoolontbijt. Zo kreeg ik van iemand 1,5 week geleden deze doos met restanten van het Koningsdagontbijt en het schoolfruit:

Deze spread zijn onze kinderen niet zo dol op, geen probleem, het ging in de pompoensoep :)... 

Leek me de makkelijkste oplossing. Hij was al open, dus ruilen in de ruilkast kon niet meer en doorgeven vond ik om die reden ook niet zo handig... 

3 gekookte eieren in oranje kleur. Dat vonden de kinderen wel leuk natuurlijk, dat was smullen! 

Ik heb werkelijk geen idee hoe gekookte eieren zo lang houdbaar kunnen zijn. Als ik zelf eieren kook en bewaar kan ik ze geen 3 weken goed houden, tenminste geen idee hoe. Iemand een idee hoe dat werkt?

De snackkomkommers en peren moesten vlot op, veel plekjes enzo. Brood bak ik altijd zelf en margarine eet ik nooit, maar weggooien vinden we jammer, dus we gebruiken het tot het op is. Het brood was al een dag oud, de zak al open, dus ook hierbij vond ik doorgeven niet zo'n goed idee. Mocht je bij mij in de buurt wonen en blij worden van zo'n 'restjes-pakket', stuur me dan even een mail, dan laat ik je een andere keer weten als ik weer iets heb! Houdbare producten kan ik gemakkelijk uitdelen, maar ik weet gewoon niet wie ik blij kan maken met zo'n pakket als hieronder. Ik word dus echt blij van je mail, laat gerust weten ;)... 

Ik zal morgen even delen welk heerlijks Peter fabriceerde met het brood... Mjammie, dat was geen straf...

Krijg jij weleens zomaar groente/fruit/boodschappen die vlot op moeten?

Winnaars - winactie Makkelijke Moestuin

Recent deed ik een winactie voor het boek van de Makkelijke Moestuin. Tot en met gisteren kon iedereen meeloten naar een prijs. Dank voor de enthousiaste reacties! Met maar liefst 194 reacties was ik beetje verbluft door de hoeveelheid mensen die interesse hadden in een boek... Er konden maar liefst 4 mensen winnen en hieronder de winnaars (alle namen heb ik getypt in Word en daarna via de website naamloten.nl geloot).

- Monique (11 april 21:19)

- Marij (11 april 7:50)

- Annemieke (11 april 18:55)

- Arianne te A. (20 april 20:44)

Van harte gefeliciteerd voor de winnaars! Stuur mij even een mail (aad.actief@gmail.com) met je adresgegevens, dan probeer ik ze deze week nog te verzenden. 

Wil je alsnog een boek kopen? Dat kan natuurlijk altijd, bijvoorbeeld via deze link. Of zet het op je verlanglijstje (heb ik ook gedaan, ik moet nog even wachten tot augustus ;))...

Als je het leuk vindt om de eerste 2 delen nog terug te lezen over mijn Makkelijke Moestuin-ervaringen:

Deel 1

Deel 2

Hopelijk gaat jullie moestuin net zo'n succes worden als de onze (voor zover we nu kunnen inschatten ;))...

Gelukkie - 2 van 6

Vorige week schreef ik al dat ik 4 dagen werkte. Om die reden gingen de kinderen naar de gastouder en Christilène kwam maandagmiddag helemaal in haar element terug met een slak in een bakje... 

Steeds stond ze bij het bakje en toen het hoogste tijd voor bed was, keek ze nog een keer verliefd opzij 'ohhh, mam, ik zou wel de hele nacht willen wachten en kijken of hij nog een keer naar buiten komt...' Haha, liefje ;)... Ik beloofde haar dat ze de volgende dat het bakje mee mocht nemen om op school te laten zien aan de andere kinderen en dat was goed.

Peter had dit niet gehoord en toen ik opkeek, was ineens het bakje leeg. 'Oh, die heb ik in de struiken weer de vrijheid gegeven...' Op mijn verzoek toch maar weer opgehaald en even wat luchtgaatjes geprikt in het deksel, wat verse blaadjes erbij en klaar voor school...

Eind van de avond was de slak uit het huisje, dus wat foto's geprobeerd te maken, maar zodra ik het bakje aanraakte, ging hij weer erin... Dit zijn de beste foto's:

Hij hangt dus aan het deksel:

De volgende dag ging heel voorzichtig het bakje op schoot mee naar school. Eenmaal thuis was het bakje leeg. Helemaal blij vertelde ze dat ze het had laten zien, de hele klas had ernaar gekeken en ze hadden met elkaar onder leiding van juf de slak weer in de struiken gezet. 

Fijn, ver genoeg uit de buurt van m'n slaplantjes ;)... Bedankt juf :)!

Houden jouw (klein-/buur-)kinderen ook van allerlei beestjes?