Een nieuwe campagne van Sire na het overbekende #doeslief:
Waardeer het, repareer het! Precies wat we hier al jaren proberen :)... Altijd fijn zulke campagnes, want ineens blijken veel dingen die ik als 'jonkie' doe helemaal niet zo 'oubollig' te zijn als mensen denken, maar valt het ineens in de categorie hip.
Maar het allerfijnste aan deze campagne vind ik dat er meer mensen zullen gaan nadenken, bedenken hoe het anders kan en wellicht krijgen de Repaircafés (of vergelijkbare initiatieven) het drukker dan ooit :)!
Ik heb nog een heleboel lange broeken liggen van vorig jaar die op 1 na allemaal kapotte knieën hebben... Dit jaar 1 via Marktplaats gekocht voor de bruiloft, dus ik geloof dat ik maar even wat broeken ga repareren ;). 1 broek heeft een kapotte rits, maar verder is de broek best leuk. Nou sorry, een rits vervangen in een Hemakinderspijkerbroekje maat 98 die ik gratis gekregen heb, ga ik echt niet aan beginnen. Ik heb even gepast; er zit een vrij grote rek in vanwege het knoopsgatelastiek, dus ik ga het maar gewoon dichtstikken. Niet de meest chique oplossing vermoedelijk, maar functioneert weer prima voor komend jaar nu hij toch geen luiers meer draagt en ik ook geen dikke wasbare pakketten meer heb.
De broeken met gaten twijfelde ik over.
1. Lap of applicatie erop, hmm vind ik dan weer niet zo, maar dat is persoonlijk.
2. Strijklapje erachter; lekker makkelijk met of zonder vastnaaien - alleen dan moet ik iets nieuws kopen, want ik heb dat niet. Liefst bedenk ik iets waarvoor ik niets nieuws hoef te kopen.
3. Stof erachter stikken; ik heb oude spijkerbroeken en zag een leuk idee op
Youtube. Dusss, dat wordt aan de slag.
Bij een kinderbroek is dat nog een grotere klus dan bij een volwassen broek, omdat je ook de zijnaad of zelfs allebei de naden los moet tornen. Even zien dus hoeveel ik er ga repareren, want misschien dat ik een deel ook m'n huis laat verlaten... Gewoon praktisch, iets met tijd en prioriteit... Voorbereiden/lesgeven/nakijken/reistijd komt er nu allemaal bij waardoor de naaimachine werkeloos wacht op rustigere tijden. Verenigingsseizoen start weer, Peter en ik gaan een cursus volgen (2x per maand op zaterdag, dus komt er ook bij, maar kijken we ook erg naar uit), ik help met de organisatie van het kinderprogramma op de zendingsdag binnenkort, pas een ochtend in de week op, werk nu 2 dagen en nog allerlei andere dingen. Eens zien hoeveel ballen ik hoog kan houden zonder er 1 te laten vallen :P. Nee, ik ga niet proberen het uiterste van mezelf te vragen, dus ik ben blij dat Peter wat dingen in huis op zich neemt op het moment dat hij vrij is. En een keer kookt, dat soort dingen. Anders is het niet te doen.
Meer inspiratie om te repareren nodig?
Mooie spreuk die ik tegenkwam. Altijd fijn om weer even aan herinnerd te worden als je het druk hebt (of denkt te hebben :)). Ik heb al zo vaak gezien dat het allemaal onbelangrijk wordt wanneer ineens je kind een been breekt, opgenomen wordt in het ziekenhuis, enz. Maargoed, ik zal niet ontkennen dat we eigenlijk best veel op ons bordje hebben...
De bestellingen had ik weer allemaal bijgewerkt, maar op 1 of andere manier blijft het lopen als een tierelier en kan ik bijna iemand in dienst gaan nemen :P, ook n.a.v.
het lezen van mijn boek. Ondanks de werkbeschrijvingen zijn er mensen die dan liever kant en klare zoogcompressen ofzo bestellen, prima uiteraard :).