Pizza - picknick

Peter maakte plaatpizza met o.a. maïs, ananas, paprika en geraspte kaas. Christilène had al meerdere keren gevraagd wanneer ze weer een rondje zouden gaan fietsen en Peter stelde voor om met elkaar de pizza 'bij het bankje' op te gaan eten. Een paar honderd meter bij ons huis vandaan, dus op naar 'het bankje'. 

Voor het eerst sinds 2,5-3 maanden zat ik weer op de fiets, echt een fijn gevoel! We fietsten langs een taxibus die stond te wachten. Oudere meneer achter het stuur, die breeduit glimlachte 'ohhh, wat mooi, prachtig zeg!' waarschijnlijk om Christilène op haar kleine fietsje slingerend voor ons uit, want 'ik weet de weg'... 

Eenmaal daar een kleed op tafel en de trommeltjes met stukken plaatpizza op tafel:

Tupperware kan met wat bekers en een natte doek in een trommel voor vieze handjes en snoetjes na die tijd:

Geen school op zaterdag, maar de broodtrommels komen goed van pas. Met shoarma voor Peters pizza, zelf houd ik daar niet van:

Nieuwe bal (voor de vakantie gekocht nadat onze eigen bal al bijna 2 jaar kwijt is) en frisbee (spontaan door een buurman naar de kinderen gegooid van de week; 'hier voor jullie!') mee en nog even ravotten na die tijd. 

Daarna was ik helemaal op, ik geef het eerlijk toe. Het was echt maar een mini-stukje fietsen, maar gewoon alles bij elkaar, pfftt erg uitputtend. Geeft niks, mooie herinnering weer meegenomen en daarna de rest van de avond lekker rustig op de bank gelegen...

De taxichauffeur had echt schik van ons. Hij kwam nog 2x langsrijden op z'n route en we zwaaiden dan even naar hem. Zo simpel kan genieten zijn :)...

De pannenkoeken-picknick hebben we van de week gedaan. Bij een oude weduwe uit de buurt in de tuin. Dag van tevoren even gebeld of ze het leuk vond wanneer we kwamen. Die was helemaal blij met het leuke aanbod. 'U hoeft alleen maar stoelen voor de groten klaar te zetten, de rest neem ik mee'. 'Oh meid, dan heb ik nog wel een kartonnetje met drinken voor de kinderen, dat vinden ze vast leuk...' Een pakje bedoelde ze ;), te schattig toch kartonnetje... 

Wat pannenkoeken gebakken, poedersuiker ertussen en oprollen, in een Tupperware-bak, daarna in de auto met 2 kleine stoeltjes en eenmaal daar aangekomen stond de parasol al klaar, klein tafeltje erbij, stoelen eronder... Bere-gezellig :)! Na afloop kreeg ik een knuffel en een dikke kus 'meid, bedankt, ik vond het zo leuk!' Echt superjammer dat ik in de haast m'n camera vergeten was, hoe die kids zaten te genieten op die mini-stoeltjes met zo'n pannenkoekenrolletje in de handen. Het wemelde daar van de vogels, dus ze raakten niet uitgekeken. Misschien voor anderen ook een idee; vraag gewoon eens iemand die alleen is, weduwe/weduwnaar/alleenstaand, iemand die een moeilijke tijd heeft gehad, iemand die eenzaam is, noem maar op. Ik begrijp dat het niet altijd voor ieder gezin te doen is hoor om zoiets te ondernemen, maar misschien zijn er mensen die dit wel kunnen doen, maar er niet eerder aan gedacht hebben. Daarom deel ik het idee :)... Er waren nog wat pannenkoeken over, lekker 's avonds koud als toetje met wat jam ertussen en smullen maar...

Picknicken jullie weleens met iets anders dan brood? Nog leuke 'picknick-tips' :)?