Buitenspelen in de regen...

Regen en kou; vast niet het weer waarbij je denkt aan buitenspelen. In de zomer/lente of eventueel als het gesneeuwd heeft is het heerlijk om naar buiten te gaan, maar in de regen dus ook :)...

Op de 1 of andere manier hebben de plassen voor ons huis een onweerstaanbare aantrekkingskracht op onze kinderen. Ze MOETEN er even in stampen... Zondag uit de kerk had Jochanan voor het eerst sinds weken zijn nette schoenen weer aan (tot die tijd droeg hij zijn snowboots, omdat die ruimer zaten en hij niets anders wilde dragen na zijn gebroken been). Christilène kwam in de stromende wegen joelend naar de voordeur rennen, Peter kwam erachteraan, maar Jochanan bleef glimmend achter, stampstampstamp... Ik riep 'Jooch, niet met je schoenen joh...' maar glunderend kwam hij binnen, wees naar z'n broek en zei trots 'allemaal spetters...' Toen moesten we alle drie toch lachen... 

Gistermiddag bijna hetzelfde. Christilène werd uit de auto gelaten door de moeder die haar thuisbracht. Ze rende glunderend naar de plas, stampte 3x keihard dat de spetters in het rond vlogen en de moeder keek even heel verbaasd... Ik legde uit 'ze mogen altijd in de plassen stampen als ze hun laarzen aan hebben...' Want, heel officieel is dat de 'afspraak'... Je mag stampen in de plassen als je laarzen aan hebt. Dat is ook gewoon een praktisch ding. Ze dragen laarzen met spelen en schoenen als we bijv. naar de kerk of een feestje gaan. Bij die laatste dingen hebben ze dus ook vaak nette kleding aan en ik heb geen zin om gepoetste schoenen in de auto nog te gaan zitten boenen. En ja, het zijn kinderen, dus ja ze mogen vies worden, maar plassen stampen dus met laarzen... (Christilène gaat altijd met laarzen/snowboots naar school, ze hebben binnen 'binnen-schoenen', dus ideaal voor met dit weer).

Dit plaatje zal na bovenstaande schets dus geen verbazing meer oproepen. Het regende al dagenlang en ze waren niet meer te houden. 'We willen buitenspelen...' klonk het eensgezind. Ach, waarom niet? Dus; dikke jas aan, sjaal om en muts op, laarzen aan (uiteraard wilde Jochanan precies nu een keer klompen aan...), sleutel mee en ze pakten speelgoed uit de schuur. Een loopfiets (2ehands, kreeg Jochanan voor z'n 2e verjaardag), de spring skippykoe (van de ruilwinkel ooit, al heel wat jaren in gebruik) en wat stoepkrijt. Ze mogen dan niet te lang hoor. Jassen nat prima, maar ik wil niet dat ze tot op hun huid nat en koud zijn, dus na een poosje komen ze dan naar binnen en hangen we de boel te drogen.

Christilène had de wereldbol getekend. Ze was helemaal blij, want doordat het stoepkrijt nat was, was de kleur veel feller dan normaal. 'Nu kun je het pas écht goed zien!'

Vroeger was ik zelf niet anders. Ik weet nog dat we van die kleine parapluutjes hadden en we het jammer vonden als het stopte met regenen, want dan hoefde je je paraplu niet omhoog te houden...

Ook tegenwoordig heb ik nog geen hekel aan regen. Toen ik vorig jaar nog naar school fietste, ging ik ook in weer en wind. Skipak en regenpak aan en ik bleef warm en droog, ideaal. Daarbij denk ik ook aan de droogte die er was in de afgelopen zomer. Heerlijk dat het zo weer wat bij kan trekken. 

Ik houd wel van de afwisseling :)!

Er zijn ook van die pakken voor kinderen om buiten te spelen, winteroveralls worden ze wel genoemd. Om me heen zie ik wel kinderen die dat hebben en ook op kinderdagverblijven worden die wel gebruikt. Heerlijk warm en nog waterdicht ook. Als het koud is dragen de kinderen skibroeken of -pakken. Toen er vorige week sneeuw lag ging Christilène er ook mee naar school. Ideaal, dan wordt ze in de pauze niet zo koud, want op school trekt ze hem ook zelf aan en uit tussendoor.

Houd jij van regen?