Pagina's

dinsdag 2 juli 2019

Kan een student ook sparen?

Vorige week las ik een leuke column van Gerard Hormann (je weet wel van dat gave boek Hypotheekvrij). Het komt erop neer dat een student wel degelijk kan sparen (als hij/zij wil). Natuurlijk begrijp ik ook dat er genoeg uitzonderingen zijn wanneer bijvoorbeeld ouders niet voldoende inkomen hebben om bij te dragen aan de studie(s) van hun kind(eren) en ook snap ik dat studenten graag 'student' zijn, maar inderdaad heb ik geprobeerd om te sparen naast m'n studie. Een bijbaantje, later werken/leren, zuinig leven en nog een periode in de kost gewoond (vaak een stuk voordeliger dan op kamers, je ontbijttafel 's morgens gedekt, je eten al klaar als je thuiskomt (en een half uur eerder eten als je in de avond kinderkoor moet dirigeren ;)), een zorgende hand en gezellig koffiedrinken en urenlang kletsen; ik heb warme herinneringen aan mijn 'in-de-kost-tijd' :). Mijn beddengoed werd gewassen (ik haalde zelf m'n bed af en legde het in de wasmand) en ik ging (als het lukte) soms mee naar een verjaardag in de avond. Ik heb zo geboft, dat realiseer ik me wel.

Hoe kom je nu aan zo'n kostgezin? Ik heb gewoon rondgevraagd overal en iedereen gezegd dat ik in de kost wilde. Met 3-4 dagen werken, 2 avonden studeren (8u reistijd zonder vertraging totaal) had ik gewoon echt niet het koken en boodschappen doen enzo erbij moeten hebben. Ik belde rond bij plaatselijke kerken (telefoonnummers van een koster ofzo zijn online vaak te vinden) en vroeg hen of ze iemand wisten. Vaak weten zij wel gezinnen die vaker iemand in huis hebben gehad, een bakhuisje hebben ofzo. In een mum van tijd was ik voorzien.

Een leuke kamer (nouja, eigenlijk gewoon de hele bovenverdieping :P... Eigen wastafel, toilet en slaapkamer). Ik denk dat nog ergens wel foto's ervan heb, maar deze kan ik nu niet vinden... De kleuren waren aquablauw en appelgroen ;)... Helemaal leuk, daar heb ik nog steeds de dekbedhoezen van bewaard en gebruik ik nu voor Jochanan.

Waarom bleef ik niet thuiswonen? Dat had een praktische reden. Mijn ouders wonen in een schitterend 'gat', maar het OV is dramatisch geregeld. Ik kon het hen niet aandoen om me wekelijks 2x van het treinstation 10 km verderop te halen rond middernacht. Ook was de school waar ik werkte alleen te bereiken als ik in de ochtend geen vertraging had. Het duurde dan wel 1,5 uur voordat ik er was (met de auto was het een half uur), maar ook niet handig voor een periode van 3 jaar. 

Een auto dan? Ik was wel 18 toen ik ging studeren, maar had mijn rijbewijs nog niet en vanwege de file was de afstand niet makkelijk te overbruggen in de avonduren. Bovendien kon ik in de trein studeren (van de 2u reizen reisde ik 1,5u met de intercity en soms geen en soms slechts 1 overstap, dus dan kon je best productief zijn)... Ik zal eerlijk opbiechten bij deze dat ik mijn schrijfportfolio in de trein aan het treintafeltje heb gemaakt :')... Ik kan heel netjes schrijven en vond de differentiatie toentertijd nog niet zo goed geregeld. Iedereen moest hetzelfde maken, maar andere dingen had ik beter meer tijd in kunnen steken. Hup, vulpen in de tas en pennen maar... De plaatjes van hoe je een goede schrijfhouding had heb ik zorgvuldig genegeerd; hoe het moest wist ik zelf ook wel met het 2x in de week schrijfles geven aan groep 5/6. Maarja, ergens moest er ook geslapen worden, dus dan moet je soms wat ;)...

Wat heb ik nooit gedaan? Uitgaan in de vorm van: De stad in, jezelf volklokken met alcohol tot 's morgens toe. Ik heb nooit zoveel gehad met terrasje pakken, cafés en alcohol heb ik niks mee. Ik denk dat ik daarmee fors bespaard heb :). Oja en tel daarbij op natuurlijk dat mijn ouders mijn studie betaalden inclusief boekengeld. Ik zocht het zelf zoveel mogelijk op Marktplaats op en mikte op het bieden tot 1/3 van de nieuwprijs en vaak lukte dat best goed. Met m'n zusje volgde ik dezelfde studie en sommige boeken hebben we samen kunnen gebruiken, maar lang niet alles. Bijvoorbeeld door dezelfde toetsen in dezelfde week. Na afloop is het gros van de boeken voor dezelfde prijs weer op Marktplaats beland.

Nu ik 'een generatie verder ben' (ahum, zover ben ik nog niet natuurlijk) hebben we samen besloten te proberen hetzelfde te doen als mijn ouders. We sparen nu de kinderen nog klein zijn voor hun eventuele studies. Het voordeel van nu sparen is dat ze nog niet zoveel geld kosten. Een tas gekregen kleding wordt dankbaar aangenomen, ze eten nog niet zoveel als wanneer ze 14 zijn en ook schoolkosten zijn laag. Op veel manieren kun je sparen voor je (klein-)kinderen, bijvoorbeeld door een rekening apart te openen op je eigen naam of juist op hun eigen naam. Beiden hebben voor- en nadelen, daar mag ieder zelf een keus in maken. Ook een wekelijkse euro levert na 18 jaar bijna 1000 euro op. En het andere 'uiterste': Als je van de kinderbijslag per kwartaal 200 euro opzij weet te leggen, heb je bijna 15.000 euro na 18 jaar.

Ik ben nuchter; ik spaar zolang het mogelijk is. Nu is het voor ons mogelijk om voor alle kinderen te sparen en wat ik nu gespaard heb kan dan straks in ieder geval misschien wat rente opleveren als er een periode aanbreekt waarin ik even niet voor hen kan sparen. Alle beetjes helpen en hopelijk kunnen ze tegen de tijd dat ze groot genoeg zijn een leuk bijbaantje of krantenwijk vinden en de rekening nog een beetje helpen groeien...

Probeerde jij als student wat bij te verdienen/te sparen? Nog leuke tips over hoe je als student kunt (be)sparen?

20 opmerkingen:

  1. Je hebt het hier over een tijd dat je nog een beurs kreeg, je ouders nog wat bijbetaalden en je zelf nog wat werkte. Dan is het goed te doen om nog wat te sparen. Maar zonder die beurs erbij moet je of zelf heel veel verdienen of je ouders moeten substantieel bijdragen. Zuinig leven kan altijd. Maar sparen en op kamers wonen wordt lastig.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Mijn eigen tijd was inderdaad nog de tijd dat ik ging werken (vanaf jonge leeftijd, ver voordat ik ging studeren), mijn ouders bijbetaalden (die vanaf dat ik jong was al aan het sparen waren hiervoor en met 3 tegelijk op het HBO een forse klap collegegeld mochten ophoesten...) en er een beurs was. Tegenwoordig is er nog steeds studiefinanciering in de vorm van een prestatiebeurs, zowel voor de niveaus 1 t/m 6, mits je binnen 10 jaar je diploma haalt, je beurs is dan een gift. Voor een studie van 4 of 6 jaar lijkt me dat voor een gezonde student geen enkel probleem wanneer hij/zij gewoon studeert. Ik heb het dan even niet over mensen die te maken krijgen met ziekte tijdens studie enzo, hoe dan de regels zijn weet ik niet.
      Veel studenten lenen echter stevig bij om te 'leven' zoals ze het noemen. Ik schrik van de exorbitante schulden waarmee gemiddeld (!) wordt afgestudeerd.
      Zoals in m'n blog al aangegeven heb ik het niet over als je ouders 0 euro kunnen bijdragen (maar ik zeg ook niet dat ouders 100% zonder voorwaarden hun kinderen financieel moeten bijstaan; ieder mag het zelf invullen). Ik wil niet dat studeren iets voor de 'rijken' wordt, maar iets meer bewustzijn dat het handenvol geld kost om iets te bereiken en dat je daar vroeg genoeg over na moet denken lijkt me zeker niet verkeerd :)...

      Verwijderen
    2. Wat je zegt klopt niet voor studenten aan het HBO of de universiteit. Daar is het eerste deel sowieso een lening. Alleen het aanvullende gedeelte en het reisproduct zitten bij het prestatiedeel in. Bovendien zijn die studenten vaak al 18 of ouder en dan vervalt de kinderbijslag, in tegenstelling tot studenten die een MBO-opleiding doen, die beginnen vaak al een paar jaar eerder. Ook hoeven zij pas vanaf 18 jaar lesgeld te betalen, en studenten die een HBO-opleiding doen studeren aan de universiteit of betalen vanaf het begin collegegeld. De kosten zijn wel degelijk anders. En op deze manier wordt het studeren toch weer voor de rijken... (En dan heb ik het niet over hoe sommigen 'leven', een heleboel kan best een beetje minder in mijn ogen.)

      Verwijderen
    3. Oja klopt, het moet zijn 1-4. Ik vind nog steeds nog niet dat het alleen voor de rijken is, maar daarover mogen we van mening verschillen. Met een bijbaantje vanaf 14 jaar (krantenwijk, vakken vullen, in de bollen- of fruitteelt, enz.) moet het mijns inziens echt mogelijk zijn om minimaal 1 jaar collegegeld voor je 18e bij elkaar te sparen. Ik beweer niet dat je én je collegegeld voor 4 jaar én een rijbewijs én een inrichting voor je nieuwe studentenkamer bij elkaar spaart, maar werken op jonge leeftijd is geen schande. Een paar honderd euro in een vakantie bij elkaar werken is geen onmogelijke opgave voor een gezonde puber.

      En geld lenen in een geval waarin anders studeren echt niet mogelijk is kan ik alleen maar toejuichen hoor! Er zijn veel studies waar je werken/leren kunt doen en je opleiding betaald wordt, maar stel dat dit niet zo is kun je prima bijv. een paar duizend euro per jaar lenen en eind van de rit met bijv. 15k schuld je studie afronden. Een beetje niveau 5-6 heeft dat in een mum van tijd terugverdiend gelukkig. Als het dan maar niet oploopt tot 4x zoveel, dan wordt het al lastiger...

      Verwijderen
  2. Ik ben gaan werken toen ik 16 was in 1966. Toen was studeren nog veel makkelijker en mijn ouders konden het ook makkelijk voor me betalen maar ik had de capaciteiten niet en vond school ook nooit leuk.
    Achteraf weet ik wel dat ik een hele goed basiskennis heb en veel vakken gehad. Beter dan het onderwijs van nu.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Mijn jongste dochter studeert in utrecht en het lukt haar uitstekend om te sparen. Ze reist dagelijks gratis op en neer naar Utrecht, en heeft daardoor alleen de kosten voor haar studie. Ze werkt bij een lingerieketen om bij te verdienen.

    Ik ben het er dus wel mee eens dat je als student kunt sparen want ik zie het in de praktijk.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik ben oo mijn 16E, meteen na de middelbare school gaan werken. Heb jarenlang wel allerlei cursussen gevolgd (steno, middenstand, computercursussen etc.). Dat betaalde ik van mijn salaris, thuis gaf ik kostgeld en ik spaarde.
    Mijn kinderen hebben allebei gestudeerd aan een universiteit, daarnaast gewerkt maar ook ‘studentendingen’ gedaan zoals stages in buitenland, tijdschrift redigeren, 1E jaars wegwijs maken en natuurlijk ook weleens een studentenfeesten en vakanties. Ze hebben beide 2 studies afgerond, veel van de wereld gezien en geweldige mensen geworden.
    Zelf zou ik het ook graag zo gedaan hebben maar dat was in mijn jeugd niet migelijk!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hallo Adrianne,
    Hier nog een oudpabostudente. 25 jaar geleden heb ik mijn diploma gehaald. Ook ik heb in de kost gezeten in een fijn gezin, adres kreeg ik van iemand waar ik de tweedehandsboeken van kocht. Mijn studie heb ik volledig zelf bekostigd, mijn moeder was een alleenstaande vrouw met 5 kinderen. Door zuinig te leven, bijbaantjes en vakantiewerk lukte het allemaal, zelfs mijn rijbewijs gehaald. We hebben nu geen auto, wel een hypotheekvrij huis en de kinderen moeten hun studie min of meer zelf bekostigen. Kleding en dergelijke krijgen ze. Je ziet: er is best veel mogelijk als je echt wil studeren! Echt sparen ben ik weer gaan doen, toen ik begon te werken. Door vaart te zetten achter mijn studie studeerde ik 6 weken eerder af dan normaal en werd gevraagd om nog 6 weken les te geven op de school waar mijn "kostoom" secretaris was. Toen begon het sparen.

    Een hartelijke groet van Maja
    .

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik herken veel in je verhaal. Hier ook in 3 jaar ipv 4 jaar de PABO afgerond, werken-leren tegelijk gedaan, dus al meteen verdiend. Is wel bikkelen, maar scheelt je een jaar collegegeld en je verdient al een jaar eerder een 'volwaardig' salaris. Alles bij elkaar een heel grote besparing!

      Verwijderen
  6. Hoi, zelf woonde ik voor mijn studie vanaf mn 17e op mezelf. Mijn ouders betaalden de huur en de helft van college/boekengeld. De studiefinanciering was toen 1986) nog prima en met altijd bijbaantjes (horeca, thuiszorg) heb ik het zonder studieschuld gered. Ik ging wel uit (kroeg, concerten, dansen), maar was op andere vlakken (kleding, meubeltjes) snel tevreden met oude spulletjes. Voor onze dochter spaar ik. Ze is 16, bijna 5 vwo en er staat nu 12000 op de spaarrekening voor een studie. Daar heb ik dan ook 16 jaar over gedaan. Als alleenstaande moeder met parttime baan. Je krijgt er ruim de tijd voor he... Ik wil haar ook leren zonder teveel schulden te studeren. In mijn omgeving denken mensen daar soms heel makkelijk over (zo van, de rente is laag en je mag er jaren over doen). Groet, g

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wauw, petje af voor jou! Heel goed gedaan! Wat zal je dochter blij zijn :)! Is het niet nu, dan wel later ;)...

      Verwijderen
  7. Eén van onze jongens studeert aan een universiteit. Hij is uitwonend en krijgt van ons elke maand leefgeld - het geld wat we ongeveer aan eten en het wassen van z'n kleding zouden besteden als hij thuis zou wonen. Hij heeft al jaren een zaterdag- en vakantiebaantje en met een aanvullende beurs* kan hij prima rondkomen. Doordat hij zuinig leeft (maar toch echt wel 'geniet' van het studentenleven), kan hij rondkomen zonder basisbeurs (die je terug moet betalen). Het spaargeld wat wij in al die jaren voor hem hebben gespaard (een maandelijks bedrag) heeft hij nog niet aan hoeven spreken. Echt sparen doet hij dus niet, maar interen op z'n kapitaal dus ook niet. Dit verandert misschien als het collegegeld in het tweede jaar verdubbelt, maar ook dan zou hij het door deze manier van leven prima moeten kunnen redden zonder een torenhoge schuld op te bouwen.
    *een aanvullende beurs krijg je als het salaris van de ouders beneden een bepaald niveau ligt. Deze beurs hoef je niet terug te betalen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Klopt inderdaad, fijn dat hij kan studeren op die manier en goed dat hij het zo doet!

      Verwijderen
  8. Ik heb zelf geen HBO studie gedaan, maar mbo versneld. Omdat ik liever werkte dan leerde. Nu zou ik denk ik wel langer leren. Mijn ouders hebben nooit bijgedragen toen ik een studiebeurs kreeg. Nu is het wel anders, zonder beurs bv. Toch geloof ik dat je prima nog iets kunt sparen. Als je maar wilt idd. De tendens lijkt dat je vooral volop van het studentenleven moet genieten. Liefst ook een paar studies achter elkaar. Tja, je kunt niet alles. En volgens mij is dat iets wat voor studenten lastig is, er is zoveel wat kan. Maar je kunt niet alles bijhouden. En soms vraagt het ook gewoon inzet. Zoals je zegt, even creatief zijn over een kamer bv. Wij sparen idd ook maandelijks een bedrag op de rekening van de kinderen. Met 4 kids geen groot bedrag, maar na 18 jaar is dat toch een leuke start denk ik. Groetjes Gerda

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Dat je jezelf niet vol hoeft te gieten met alcohol dat snap ik maar ik vind het erg moeilijk voor te stellen dat je niet van terrasjes, uit eten, cafeetjes etc houdt. Dat is toch onderdeel van een sociaal leven hebben? Picknicken en wandelen is ook leuk, maar in de stad leven en leuke dingen doen met leeftijdsgenoten kost nou eenmaal geld.

    Ik heb als student lekker geleefd, nauwelijks gespaard en daar heb ik totaal geen spijt van. Waar ik vroeger een jaar voor moest sparen, spaar ik nu amper in een maand, dus ik vind het zonde om in de mooiste (vind ik dan) en armste tijd van je leven zo te beknibbelen. Schuldenvrij doorkomen vind ik dan belangrijker.

    De uitzet voor mijn eerste huisje heb ik voor een paar honderd euro via Marktplaats bijeen gesprokkeld.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik vind een keer uit eten heerlijk, kan ik echt van genieten, maar ik heb helemaal niks met het geslenter in de stad, hier een kop koffie met lekkers, daar een broodje. Nooit gehad en nu nog niet. Geen idee waar dat aan ligt. Peter heeft er ook helemaal niks mee. Staat er gelukkig hetzelfde in. We gaan binnenkort weer uit eten voor onze trouwdag samen en daar genieten we dan onwijs van. Of bijv. een keertje met ons gezin ontbijten bij Ikea ofzo, heer-lijk. Maar ik zou het echt vreselijk vinden als ik wekelijks 2x in de stad zou moeten eten ;)...

      Verwijderen
    2. Nu was uitgaan als student ook weer anders dan als volwassene. Wij dansten in een kroeg, en dronken dan een paar biertjes. Totale kosten van zo'n avond uit waren nog geen tien gulden. Maar iedereen had niet zo veel geld. Concerten in het alternatieve circuit, ook niet duur. Als student ging ik zelden uit eten, dat was wel te duur.
      Maar ieder doet het op zijn eigen manier. Ik heb ook niet veel gespaard toen, was blij als de maand rond kwam. Maar ook geen studieschuld opgebouwd en niets gekregen naast de basisbeurs.

      Verwijderen
  10. Qua tips:
    -kopieer het lesmateriaal of leen de benodigde boeken in de (universiteits) bibliotheek (ik ben mijn beide studies doorgekomen zonder een enkel boek te kopen);
    -zorg dat je alle vakken in één keer of met een herkansing haalt;
    -blijf zo mogelijk thuiswonen.
    Altijd gespaard tijdens mijn studie. Mijn ouders hebben niets aan mijn studie bijgedragen, maar toch heb ik het collegegeld altijd kunnen betalen door de hele zomer en daarna parttime in de thuiszorg te werken (schoonmaken) en gedurende het collegejaar bijles te geven en op te passen. Ik ben op een bepaalde manier blij dat ik nooit iets van mijn ouders heb gekregen en ben er trots op dat ik het allemaal zelf voor elkaar heb gekregen. Mijn man (die ook alles zelf heeft betaald) en ik willen dit voor onze dochter ook zo gaan doen, want wij hebben beiden ondervonden dat het prima haalbaar is als je maar oplet en niet te beroerd bent om te werken.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Zelf heb ik altijd hard gewerkt voor het collegegeld. Eerst een MBO opleiding en daarna HBO.
    Mijn ouders wilden het wel betalen maar dat wilde ik niet.
    Hele zomervakantie werken en een baantje voor in het weekend en de overige vakanties.
    Tip: zorg dat je leuke baantjes hebt, dan wil je wel werken! Al vind ik de combi van door de weeks school/studeren en in het weekend werken wel druk.
    Ik woonde thuis, kreeg kleedgeld, had geen grote eisen en kreeg studiefinanciering. Ik heb het daar makkelijk mee kunnen doen. Kon gerust sparen. Ik kreeg m'n rijbewijs van m'n ouders.
    Nu sparen we voor onze kids iedere maand €50,- Maar zal ze zeker stimuleren om te gaan werken. Want liever geef ik door geld mee als startkapitaal voor hun toekomstige woning. En voor een trouwjurk/kostuum : ) En rijbewijs
    Groet, Yvonne D

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Of een student wel of niet kan sparen is afhankelijk van heel veel verschillende factoren.

    BeantwoordenVerwijderen