Kinderfeestje - speurtocht

Voor haar kinderfeestje had Christilène 2 grote wensen, nl. broodje knakworst eten en een speurtocht... Een kinderhand is snel gevuld... 

Ze had op een ander feestje een speurtocht gedaan en dat leek haar helemaal het einde. Ik regelde dus stoepkrijt (kocht ik op de actiemarkt van school op de rommelmarkt, dus nog t.b.v. het goede doel ook en ons eigen stoepkrijt was net op), bolletjes en knakworstjes (mazzeltje dat de bollen de avond ervoor waren afgeprijsd, ik had echt op haar verjaardag geen tijd om tussendoor nog dat even te kopen, dus de avond ervoor had ik alle boodschappen ingepland) en ik bracht wat boodschapjes bij een oude dame uit de kerk die op loopafstand bij ons vandaan woont. Ze vond het he-le-maal geweldig dat er zo'n kinderschaar zou komen, ze zei al 'als het regent komen ze maar allemaal binnen' en 'als het mooi weer is kunnen we op het veld spelletjes doen...'

Peter zette de route uit met de jongens en wij maakten de handvlieger met de kinderen. Daarna jassen en laarzen aan, capuchons op en de regen in. Ze waren dolenthousiast regen of niet. Peter had in de gauwigheid het nog weten te presteren om overal heen opdrachtjes bij te tekenen. Een hinkelbaan hier en een 'zwaai naar de mensen' daar, heel leuk :). 

'Ga 2-aan-2 lopen...'

Hinkel:

Bij de tussenstop kregen ze geen gelegenheid om aan te bellen, want toen we aan het eind van de straat liepen werden we al warm naar binnen geroepen 'kom maar gauw binnen hoor, hier is het lekker warm...' 

Vanwege privacy van de kids laat ik geen foto zien van dat ze binnen zitten, maar je hebt weinig fantasie nodig om 11 kleuters kneuterig bij elkaar te zien zitten met een beker drinken en een snoepje, de laarzen nog aan 'je hebt toch niet door de modder gelopen? Joh, dat beetje nattigheid droogt wel weer, loop maar door hoor met je laarzen...' Heer-lijk, ik heb echt genoten met de kinderen en ook de oude dame vond het helemaal fantastisch. We zongen nog 'dankuwel mevrouw, dankuwel mevrouw...' en gingen weer verder met de route. Onderweg terug hebben we flink gezwierd met de handvliegers, gezwaaid naar de oude mensen en hun dag vermoedelijk helemaal leuk gemaakt met al die blijde koppies.

En thuis stond daar een dikke duim en een blij snoetje; die hadden we wel verdiend:

Eenmaal binnen was het tijd om even tussendoor snel Bertian te voeden, kleuterjuf-zus deed spelletjes met hen, Peter tekende last-minute nog smileys op overgebleven bananen, omdat we net hadden gegeten en ieder wel zo'n 3 bolletjes op had en dus vast geen banaan meer op kon...

1 stoere knul die zich temidden van alle dames staande wist te houden kreeg een speciale banaan, nl. met stropdas, haha hij vond het helemaal leuk ;)...

 Als laatste gingen we met 3 (!) auto's op weg om alle kids thuis te brengen. 1 dag per jaar word je 'geconfronteerd' met het feit dat ze op een streekschool zit... Peter was 5 kwartier aan het rijden, m'n zusje een ruim half uur en ik bijna 1,5 uur... 

Het valt me steeds weer op hoe snel een kleuterhand gevuld is. Het was geen speeltuinweer, maar toevallig werd bij een huis precies die dag met een kraan gewerkt. Peter zei 'kom maar eens kijken' tegen het jongetje. Die mocht op de Trip-trap-stoel staan, Peter hield hem vast en zo kon hij over de schutting de kraan zien. Al die dames eromheen 'ik wil ook...' dus hij zegt 'is goed, maar dan moet je in de rij staan. We hebben zo gelachen samen dat er in 2 seconden een heel treintje kinderen stond te wachten op de gratis attractie ;)... Zo simpel kan het dus zijn op een kinderfeestje...

Houd jij feestjes thuis of ga je er op uit met het hele spul?