Dit bracht me weer terug naar ruim 7 jaar geleden. M'n lieve vriendin kwam om bij een auto ongeluk met haar vriend en zijn broertje. 3 jonge mensen werden op het alleronverwachts weggenomen uit het leven. Zomaar totaal onverwachts woensdagavond condoleren, donderdag een dubbele begrafenis, donderdagavond condoleren en vrijdag een begrafenis.
En praktisch: Een zwarte jas kopen. Ik weet na al die jaren nog de verkoopster die (op mijn vraag of ze ook een zwarte jas had) lacherig antwoordde 'nee, alleen deze taupekleur. Of je moet hem verven, haha...' Ik ben niet snel boos, maar vond het zo tactloos dat ik haar toebeet 'goed idee, het is voor een begrafenis van 3 jonge mensen...' en ben zo de winkel uitgelopen. Later in de winkelstraat toch geslaagd. Na het afrekenen: 'Veel plezier ermee!' en een allerliefste glimlach van de verkoopster. Zo goed bedoeld, maar ik was te moe en verdrietig om er nog op te reageren... En dan al die onbenulligheden waar schijnbaar mensen zich druk om kunnen maken... De rij bij de kassa, een auto bij het verkeerslicht die niet meteen optrekt *toeeettt!!*, onenigheid over een kleinigheid, broodbeleg dat je niet aanstaat, enz... Dit soort gebeurtenissen zetten je terug... Waar maken mensen zich druk over? Er is maar één ding dat telt: Ben je bereid om God te ontmoeten?
Ik herinner me ook nog m'n lieve klas waar ik veel lief, maar helaas ook veel leed mee heb gedeeld. We waren erg gek met elkaar. Toen ze bij de lunch hun tas gingen halen van de gang, bleven de meiden lang weg. Ik was al een beetje kribbig 'waar bleven ze nu?' en liep erheen. 'Dames...' maar meer kwam er niet, want daar kwamen ze, 1 voor 1: 'Gecondoleerd juf' en liepen in een rijtje langs mee heen. (9/10 jaar waren ze ongeveer). Het ontroert me nog als ik er weer aan terugdenk...
We zijn dankbaar dat het zo 'goed' is afgelopen met de ongelukken afgelopen week. Ondanks de (ernstige) verwondingen zijn ze allebei nog in leven.
Het was afgelopen woensdag op sommige plaatsen heel slecht te rijden op de weg. Toen ik op de A20 reed richting het kraambezoek (Peter al afgezet bij z'n werk, dus ik was alleen met de kids) reed ik onder een brug door waar water lag. Je mocht er 80 km/u, ik reed niet hard. Ik zag een plas onder de brug, maar schrok me beduusd toen ik erin reed. M'n auto kreeg een stevige schok, de snelheid schoot omlaag en m'n hart sloeg over... Door m'n hoofd flitste 'aquaplaning'. Met dat ik in een seconde m'n stuur nog stevig vastgreep, had ik alweer 'vaste grond' onder de wielen en de weg werd vervolgd alsof er niets was gebeurd. 'Mam, wat gebeurde er...?' In m'n binnenspiegel zag ik de vrachtwagen achter me erdoorheen rijden. Metershoog spatte het water op. Toen ik weer bij m'n positieven was, heb ik meteen de politie gebeld om melding te maken richting Rijkswaterstaat (ik wist dat nummer niet uit m'n hoofd, wel het landelijke politienummer. Oja en ik bel handsfree). Ze waren ervan op de hoogte... Ik heb er niets meer van gehoord, dus hopelijk zijn er daar geen ernstige ongelukken gebeurd.
Het was afgelopen woensdag op sommige plaatsen heel slecht te rijden op de weg. Toen ik op de A20 reed richting het kraambezoek (Peter al afgezet bij z'n werk, dus ik was alleen met de kids) reed ik onder een brug door waar water lag. Je mocht er 80 km/u, ik reed niet hard. Ik zag een plas onder de brug, maar schrok me beduusd toen ik erin reed. M'n auto kreeg een stevige schok, de snelheid schoot omlaag en m'n hart sloeg over... Door m'n hoofd flitste 'aquaplaning'. Met dat ik in een seconde m'n stuur nog stevig vastgreep, had ik alweer 'vaste grond' onder de wielen en de weg werd vervolgd alsof er niets was gebeurd. 'Mam, wat gebeurde er...?' In m'n binnenspiegel zag ik de vrachtwagen achter me erdoorheen rijden. Metershoog spatte het water op. Toen ik weer bij m'n positieven was, heb ik meteen de politie gebeld om melding te maken richting Rijkswaterstaat (ik wist dat nummer niet uit m'n hoofd, wel het landelijke politienummer. Oja en ik bel handsfree). Ze waren ervan op de hoogte... Ik heb er niets meer van gehoord, dus hopelijk zijn er daar geen ernstige ongelukken gebeurd.
Na de berichtjes over de andere ongelukken besefte ik dat het ook mij had kunnen overkomen...
Zo vermenigvuldigen de gedachten hier en staat m'n hoofd even niet naar budgetten, recepten, cadeau-ideetjes, enz... Fijn dat Peter vrijdagavond, zaterdag en zondag vrij is en we niet heel veel op de planning hebben. In huis is altijd genoeg te doen, maar ik kan me er moeilijk toe zetten. En als ik eenmaal begin ga ik op 'standje onbenullig' zoals Peter me dan verwijt, omdat ik dan alles tegelijk wil en mezelf overvraag... Nu kan hij me mooi in de gaten houden en hij wil vast helpen met het 1 en ander...
Bidden jullie mee om een voorspoedig herstel van de jonge mensen en voor degenen die om hen heenstaan?
Mooi dat je ook op deze blog over bezuinigen en creatief je levensovertuiging durft/mag delen. Respect! Ik zal voor ze bidden.
BeantwoordenVerwijderenSterkte is het enige wat in me opkomt
BeantwoordenVerwijderenWat een naar nieuws. Begrijpelijk dat je hoofd er even niet naar staat. Afgelopen week heb ik via school ook nare berichten gehoord over mensen die iets was overkomen. Het zet je weer even met 2 benen op de grond. Ik bid met je mee.
BeantwoordenVerwijderenHoi,
BeantwoordenVerwijderenWat goed dat je het deelt. Ik zal ook voor ze bidden.
Moeilijk hoor...jonge mensen, of dierbare naasten die onverwacht sterven...
BeantwoordenVerwijderenSterkte in deze (ook voor jou weer) moeilijke tijd. De herinneringen aan degenen die eerder al gingen blijven, en komen af en toe voorbij.
Dit weekend maar lekker met je gezin cocoonen, de natuur in, steun aan elkaar zoeken, genieten van het leven wat er is.
(hm, mijn toon wordt nog weleens als bot gezien, ik bedoel het goed....hoop dat dat gezien wordt...heb niet de intentie in dit bericht te kwetsen)
Wat komt het dan weer hard terug hè, als je weer zoiets hoort en meemaakt. Net alsof je verdoofd of verlamd bent en niet meer gewoon kan functioneren.ook dit heeft weer tijd nodig. Sterkte en houd alles wat je hebt stevig vast! Bij ons wordt er altijd een kaarsje opgestoken. Ook ik zal het doen als ik deze jonge mensen mee neem in mijn gebeden.
BeantwoordenVerwijderenIk hou het op een kaarsje branden.
BeantwoordenVerwijderenOp dat moment is geld niet belangrijk en wil je dan ook heel veel sterkte wensen met alles.
BeantwoordenVerwijderenWat dapper dat je er over geschreven heb op je blog.
BeantwoordenVerwijderenWat een klap om te verwerken. Dit kun je echt niet in eigen kracht. Hier kan de Heere alleen helpen.
Wat ben je wonderlijk bewaard op de snelweg.
Voor jou en voor deze jongeren zal er gebed zijn.
Gebed voor genezing en bekering.
Wens je een heel fijn weekend.
Liefdevolle groet uit Rijssen.
Sterkte in deze moeilijke tijd.
BeantwoordenVerwijderenVoor de crematie van mijn vader een nieuw overhemd bij mijn pak kopen. Het "veel plezier!" of "voor een feestje?" is er bij de verkopers ingebrand.
Zelfs als je het hebt gezegd komt het nog bij het weggaan. Maar eenmaal in gesprek zijn het meelevende mensen.
Vergeven maar. We zijn allemaal mensen.
Hoe herinneringen plots weer heel dichtbij komen en het verwerkingsproces weer opnieuw laat herbeginnen. Sterkte.
BeantwoordenVerwijderenVerkopers vragen natuurlijk nooit ..is het voor een begrafenis ?..wanneer je een zwart kledingstuk koopt. Ze doen hun werk en meer niet.
BeantwoordenVerwijderenOok ik heb plotselinge sterfgevallen van zeer dichtbij ervaren. Het is moeilijk en zwaar. Voor mijzelf weet ik het hoort bij het leven.
Veel ongelukken hier ook in de omgeving de laatste tijd, misschien dat er na grote periode van droogtes er veel vet en vuil is los gekomen van de wegen als het daarna weer hard gaat regenen. Hierdoor ontstaat er meer slipgevaar. Ik wens je heel veel sterkte.
BeantwoordenVerwijderenHéél veel sterkte en alle goeds voor deze jonge mensen! Groetjes Elisabeth
BeantwoordenVerwijderenHeel veel sterkte en zegen gewenst
BeantwoordenVerwijderenIk zal ook voor ze bidden! Wat mooi wat je beschrijft over je schoolklas van vroeger. Kinderen kunnen zo mooi reageren.
BeantwoordenVerwijderenAls je eigen leven stil staat, valt het contrast op. Er is zoveel hectiek en snelle irritatie. Gisteren viel mijn oog er nog op: Een auto die veel te hard rijdt, een strak gezicht (haast?) achter het stuur. Dan heb je zomaar een confrontatie als er wat mis gaat.
Ik wens je heel veel sterkte!
Hartelijke groet, Marijke
Voor- en tegenspoed, we hebben er allemaal mee te maken, of we nu willen of niet. En een ongeluk kan in een klein hoekje zitten, daar hoef je niet eens roekeloos voor te zijn.
BeantwoordenVerwijderenZelf zie ik er niet de hand van een hogere macht in (dat lijkt me namelijk zó onterecht), maar dat neemt niet weg dat ik het fijn voor je vind dat je steun hebt aan je geloof.
Sterkte voor de gewonden.
BeantwoordenVerwijderenMijn vriendin kwam ook om in een verkeersongeval toen ze net 23 was. Ik was toen 21. Heeft mijn leven en met name hoeik leef voorgoed verandert.
Je hebt gelijk met je zinsnede of je klaar bent om God te ontmoeten. Ken je de Heere Jezus als je Heiland en Redder? Geloof je dat Hij ook voor jou de straf aan het kruis weggedragen heeft?
BeantwoordenVerwijderenBlijft dat we voor al die verdrietige mensen mogen/moeten bidden.
De laatste vijand is de dood, maar eens zal die vijand ook verslagen worden. Halleluja!
Ik bid nooit maar ik wil er wel aan denken en je sterkte wensen. Over dat waterincident , dat geeft weer eens aan dat je ALTIJD twee handen aan het stuur moet hebben. Iedereen een anti-slipcurses en bermrijden laten doen scheelt veel doden en gewonden.
BeantwoordenVerwijderenVeel sterkte gewenst.
BeantwoordenVerwijderen