Leven met een nieuw budget - deel 3

Na deel 1 en deel 2 van de serie 'Leven met een nieuw budget' volgt vandaag deel 3. Lees mee met het verhaal van de Nederlandse Inge die nu in de US woont :)...

1. Stel jezelf (evt. je gezinssamenstelling, evt. huisdieren) even voor.
Mijn naam is Inge. Geboren en getogen in Nederland, maar ik woon in de US. Ik heb een latrelatie en heb 2 kinderen die op dit moment niet meer thuis wonen. Ik werk 40 uur per week.

2. Wat was (ongeveer) je ‘oude’ weekbudget?
Tot zo’n 2 jaar geleden had ik niet eens een weekbudget. Ik was getrouwd en er was genoeg inkomen om alles wat we wilden kopen aan boodschappen te kunnen kopen zonder concessies te doen. Ik denk dat ik tussen de €150 en €200 gemiddeld aan boodschappen besteedde per week. Ook kleding en spullen werden gewoon gekocht als het nodig was. En vooral ook als het niet nodig was, gewoon omdat het kon.

3. Welke uitgaven vielen onder dit weekbudget?
Er was niet echt een weekbudget, maar ik denk dan voornamelijk aan boodschappen. We kochten gewoon wat we wilden en ik heb nooit hoeven bezuinigen. Er was altijd veel luxe en ik vond het erg leuk om mensen te vragen voor het eten. In het weekend kwamen er regelmatig uitgebreide maaltijden met wijn en lekkere hapjes op tafel.

4. Wanneer ben je gestart met je nieuwe budget?
Zo’n 2 jaar geleden.

5. Waarom ben je gestart met je nieuwe budget?
Ik ben in die tijd gescheiden en dat was wel meteen het eind van het onbeperkte budget. Ineens moest ik in mijn eentje voor ons drieën zorgen en met 2 tieners die best veel eten en het goed gewend zijn, was dat best moeilijk.

6. Hoeveel euro heb je nu te besteden per week?
Vanaf dat moment had ik een totaalbudget van €340 per maand na aftrek van de vaste lasten. Ik probeerde daarvan voor €42 per week boodschappen te doen. De €170 die overbleef was voor benzine, auto onderhoud, reparaties, kleding, etc.

7. Welke uitgaven vallen nu onder dit weekbudget of is dat hetzelfde gebleven?

Van €42 per week kon ik met de boodschappen echt geen luxe meer permitteren.

Vaak kocht ik alleen het hoognodige en probeerde ik zoveel mogelijk aanbiedingen te kopen, of in het groot in te slaan. Voor vlees keek ik vaak in het schap waar het vlees was afgeprijsd vanwege houdbaarheidsdatum. Ik was ineens een echte koopjesjager. Ik ging ook “meal preppen”, wat neerkwam om op zondag meerdere maaltijden tegelijk te maken, zodat ik kon besparen door in groot in te slaan en dingen meteen te verwerken waardoor afval beperkt werd.

8. Kon je je voorbereiden op de overgang van oud naar nieuw budget?
Ik heb zelf de keuze gemaakt om te scheiden, dus ik wist dat een heel ander financieel plaatje daarvan het gevolg was. Maar de omschakeling ging wel van de ene op de andere dag en het woord budgetteren was ik al lange tijd niet tegengekomen in mijn leven.

9. Viel de overgang je mee of tegen?
Ik had alle vertrouwen in mezelf dat ik het wel zou gaan redden met mijn nieuwe budget, maar ik heb echt moeten leren om zuinig te leven. Ik had ook in mijn hoofd dat ik met een fulltime baan toch echt wel mijn gezin kon onderhouden. Ik werkte toch hard? En ik verdiende het driedubbele van het vastgestelde minimum uurloon, dus dat moest mij zeker gaan lukken.

10. Waar ben je tegenaan gelopen?
Het leven in het deel van de US waar ik woon, is vergeleken met Nederland best duur. Er zijn geen toeslagen of potjes voor alleenstaande ouders, geen kinderbijslag en ik kreeg geen alimentatie. Kinderen gaan hier naar de school die is aangewezen voor de wijk waar je woont. Ik moest dus in een bepaalde omgeving blijven zodat mijn jongste naar dezelfde school kon blijven gaan. Dit betekende meer woonlasten dan goed was voor mijn inkomen. Ik betaalde ruim €256 aan medische verzekeringspremie per maand voor ons drieën, maar we konden niet naar de huisarts omdat het eigen risico per persoon zo’n €5100 was. En elk bezoek aan de huisarts kostte sowieso al €21 eigen bijdrage. Ik snapte ineens ook waarom er hier zoveel medicijnen en middeltjes “over the counter” verkrijgbaar zijn.

Ik werkte 40 uur per week, maar leefde in principe in armoede.

Ik vond het frustrerend dat ik met 40 uur werken in een baan als een professional nog niet eens genoeg geld verdiende voor de basisbehoeften.

11. Hoe reageerde je omgeving/evt. andere gezinsleden op jouw/jullie nieuwe budget?
Ik vond het vooral voor de kinderen heel rot, want er was gewoon geen geld voor posten als zakgeld of een mobiele telefoon. Voor kleding hadden ze ook weinig keuze. Als ik 2 shirts kon kopen voor €10, dan mochten ze niet dat ene shirt wat ze mooi vonden wat €12 kostte. Ik was met de boodschappen wel creatief genoeg zodat we af en toe een zak chips of wat lekkers in huis konden halen. Gelukkig snapten mijn kinderen de situatie, maar dat wil niet zeggen dat ze het leuk vonden. Ook ons sociale leven ging er op achteruit, want er was nooit geld om met anderen ergens heen te gaan. Zelfs mensen thuis uitnodigen deed ik niet meer, want dat kostte dan ook extra geld. Natuurlijk hoeft er niet altijd een koekje bij de koffie en kun je fris drinken in plaats van wijn, maar de mensen waar ik mee omging, hadden het allemaal veel beter dan ik en waren ook van mij niet gewend dat ik ze niet eens een koekje zou aanbieden of dat ik geen geld had voor een fles wijn. En, eerlijk is eerlijk, ik wilde die dingen ook zoveel mogelijk verborgen houden voor de buitenwereld.

12. Wat is het verschil per jaar door dit nieuwe budget een jaar zo te houden?
Uiteindelijk word je steeds creatiever in je budget. Ik leerde hoe ik goedkoop boodschappen kon doen. Via online websites kocht ik soms een aanbieding, zodat we weer eens naar de bioscoop konden of uit eten. Ik kan geen bedragen noemen, maar door dingen als coupons, goedkopere producten kopen, en budgetteren leerde ik wel om steeds verder mijn geld te “stretchen”. Ook kon ik na een jaar dingen als energie/gas/water/benzine verbruik beter inschatten en kon ik op zoek naar goedkopere opties.

13. Wat zou je anderen adviseren die willen/moeten gaan leven met een lager budget?

Laat het je niet overkomen, maar onderneem zelf actie.

Daarmee bedoel ik dat je je bewust moet worden van je lagere inkomen en dat je dus je uitgavenpatroon echt direct aan moet passen, zodat je niet de kans loopt dat je schulden moet gaan maken omdat je niet uitkomt met je geld. Ik heb meteen vanaf de eerste dag een overzicht voor mezelf gemaakt van mijn inkomen en mijn vaste lasten. Daardoor wist ik wat ik te besteden had aan variabele posten zoals boodschappen en benzine. Probeer echt binnen dat budget te leven.
Zoek naar goedkopere alternatieven voor bepaalde producten als je merkvast bent en denk vooruit. Als je weet dat de winter weer aanbreekt en je kind heeft kleding nodig, neem dan de tijd om online en in winkels prijzen te vergelijken. Maak een lijstje met dingen die je echt nodig gaat hebben en koop iets als het in een aanbieding is. Dat voorkomt dat bij de eerste koude dag je kind niks heeft om aan te trekken en jij met spoed 3 broeken moet kopen die eigenlijk niet binnen je budget passen.
NB: Inmiddels ben ik van baan veranderd, omdat er uiteindelijk iets aan mijn financiële situatie moest gebeuren. Niet lang daarna zijn mijn kinderen uit huis gegaan. De ene om te studeren, de ander om bij zijn vader te gaan wonen. Op dit moment ben ik dus 'empty nester' en ben ik opnieuw mijn budget aan het vaststellen. Deze keer is dat gelukkig de plus kant op.

14. Dankjewel voor het invullen van de vragenlijst!
Graag gedaan!

Wat een eerlijk verhaal! Heftig wat je noemt over je sociale leven... Dat zou ik het zwaarste vinden denk ik. Om die reden hebben we onze challenge behapbaar gehouden en het ruim gehouden met 50 euro. Ik zou het vreselijk vinden om de gastvrijheid eronder te moeten laten lijden. Maar ik begrijp dat het een totaal ander verhaal wordt wanneer je geen keuze hebt :(... Heftig zeg! Dankjewel voor je blog!

Hoe ervaren jullie die worsteling voor wat betreft gastvrij zijn richting familie/vrienden/kennissen? Is jouw omgeving op de hoogte van je lagere budget? Hoe reageren ze?